Page 161 - 25_LiryDram_2019

W świątyni sprawowano kult Hatszepsut, jej ojca Totmesa I i bogów Re-Harachte i Amona. Prowadziła do niej droga, aleja s nksów i drzew sprowadzonych z krainy Punt. Składała się z trzech dziedzińców na różnych poziomach – na każdy prowadziły rampy, a każdy przewyższał kolejny o wysokość portyków. Po obu ich stronach umieszczono dwa kolosalne ozyriaki z wizerunkami królowej.
Hatszepsut była kobietą-faraonem rządzącym pokojowo Egiptem przez dwadzieścia lat od 1479 do 1458 r. p.n.e., w okresie Nowego Państwa. Była najstarszą córką Totmesa I i królowej Ahmes, siostry Amenhotepa I, siostrą Amenmose i Wadżmose oraz przyrodnią siostrą Totmesa II, którego matką była drugorzędna żona Totmesa I. Amenmose i Wadżmose przedwcześnie zmarli, więc władzę dziedziczył Totmes II. Po objęciu tronu ożenił się z Hatszepsut, której od tej pory obok tytułu Boskiej Małżonki Amona nadano również tytuł Wielkiej Małżonki Królewskiej. Po śmierci Totmesa II władzę objął małoletni Totmes III, syn drugorzędnej żony Totmesa II. Hatszepsut, będąca jego ciotką, macochą i teściową (Totmes III w dzieciństwie pojął za żonę córkę Hatszepsut), objęła regencję. W drugim lub trzecim roku regencji koronowała się na króla, przyjmując tytuł faraona i pełną królewską tytulaturę. Od tej pory małoletni Totmes III był tylko jej współwładcą.
październik-grudzień 2019 LiryDram 159