Page 137 - 12_LiryDram_2016

majora Tatar-Trześniowskiego,
bryg. Czesława Mączyńskie-
go († 1935), grupy bohaterskich oficerów spod Zadwórza: majora Bole- sława Zajączkowskiego, Krzysztofa Ober- tyńskiego, Jana Demetra, Władysława Tadeusza Hanaka Marynowskiego, Haller- czyków poległych w bitwie pod Rarańczą w 1918 roku, których zwłoki przewieziono z bukowińskiej ziemi i wielu innych. Osob- ną grupę tworzą skrzydlaci rycerze – na ich krzyżach rozpięte śmigła wskazują broń, którą walczyli. Mogiły kryją w końcu wiele kobiet, jak Marię Dulębiankę, Teodozję hr. Dzieduszycką, Felicję Sulimirską i inne.
Po zajęciu Lwowa przez wojska radzieckie cmentarz był regularnie grabiony i nisz- czony, rozbito również pomniki żołnierzy amerykańskich i francuskich, którzy wal- czyli po stronie polskiej, a w katakum- bach powstał zakład kamieniarski. Przez
Maciej Mazur, właściciel i prezes Renovatorium. Konserwacja Obiektów
Zabytkowych
część cmentarza poprowa- dzono drogę. Ostatecznej dewastacji dokonano w latach 70. W sierpniu 1971 r. przy pomocy czołgów i maszyn budowlanych zniszczo- no kolumnadę, próbowano też zniszczyć wielkie pylony Łuku Chwały, które jednak oparły się tym próbom, ostrzelano napisy na pylonach, zrównano z ziemią półkoliście ułożone na tarasach groby. Kamienne lwy, które stały niegdyś przed łukiem triumfal- nym, przewieziono na rogatki miasta. Tak aż do 1989 r. przestała istnieć najsłynniej- sza nekropolia II Rzeczypospolitej. Po la- tach negocjacji polskiej i ukraińskiej strony w ubiegłym roku kamienne lwy ponownie trafiły na swe postumenty, niestety strona ukraińska nie wyraziła zgody na ich odsło- nięcie i konserwację. Zakryto je skrzyniami wykonanymi z płyty pilśniowej. I tak zasło-
nięte stoją aż do dziś...
lipiec–wrzesień 2016 LiryDram 135