Page 159 - 22_LiryDram_2019
P. 159
Aktywność poetycka Ewy Partum polegała na rozsypywaniu
pojedynczych, wyciętych
z papieru liter alfabetu
w pozaartystycznej przestrzeni: w przejściu podziemnym,
na zboczu góry, w morzu.
Gest artystki prowadził do dekonstrukcji języka, którego gramatyka, syntaktyka
i semantyka narzucają wypowiedzi artystycznej określone ramy. Jej poematy kreował przypadek, nadający wypowiedzi bardziej otwarty
i procesualny charakter. Konfrontacja z kojarzonymi
z kobiecością żywiołami
(woda, wiatr, który roznosi
litery) pozwalała zmierzyć się artystce z tkwiącymi w języku patriarchalnymi schematami. Poem by Ewa z jednej strony uważany jest za klasyczną pracę polskiego konceptualizmu i poezji wizualnej, z drugiej zaś stanowi ważny punkt odniesienia dla współczesnej sztuki feministycznej.
Ewa Partum, Poezja aktywna. Poemat Ewy, 1971, kadr z lmu. Praca z kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
