Page 121 - 38_LiryDram_2023

i ziemi. W wyniku artystycznych poszukiwań, wielu tamtejszych twórców przeniosło się na prowincję. Zrobili tak m.in.: Szwed Carl Larsson, Norweg Chri- stian Skredsvig i Fin Akseli Gallen-Kallela. Nad wsi osiadł też Pekka Halonen, którego twórczość – skon- centrowana wokół życia chłopów – jest uznawa- na za esencję fińskiego malarstwa narodowego. W niewielkiej, rybackiej wiosce Skagen w Danii, powstała artystyczna kolonia – wokół Michaela i Anny Ancherów zgromadziła się grupa malarzy, m.in.: Peder Severin Krøyer i jego żona Marie Krøy- er, Christian Krohg i Oscar Björck. Codzienność okolicznych mieszkańców była głównym tematem twórczości tej grupy.
Pradawne wierzenia i mity
Wielu tematów dostarczały artystom legendy i wierzenia. Zwłaszcza w krajach pozbawio-
nych w owym czasie suwerenności, jak Finlandia i Norwegia, dążyli oni do wykazania odrębności i ciągłości narodowej kultury. Szukali jej korzeni w prastarych wierzeniach i opowieściach, które oddziaływały na zbiorową wyobraźnię, wzmac- niając poczucie przynależności do miejsca, historii i narodu. Dla Finów eposem narodowym była Ka- levala, dzieje legendarnego praojca Finów, spisa- ne i wydane przez poetę Eliasa Lörnota w 1849 roku. Losy bohaterów tego poematu przedstawiał na swych płótnach Akseli Gallen-Kallela. Dzięki niemu utrwaliły się w zbiorowej wyobraźni Finów i umocniły fińską tożsamość narodową. Do legend norweskich odwoływał się z kolei Gerhard Munthe. Czerpał z tradycji narodowej nie tylko treści, ale też formy: intensywne kolory, ornamenty i uprosz- czoną stylistykę.
styczeń–marzec 2023 LiryDram 119
fot. Marlena Zynger