Page 22 - ดนตรี-นาฏศิลป์ ม 3
P. 22
๑.๓ ความคิดหรือแก่นของเรื่อง
ควํามคิดหรือแก่นของเรื่อง คือ จุดมุ่งหมํายหลักหรือข้อคิดต่ําง ๆ ที่ผู้เขียนบทละครจะ สอดแทรกไว้ในเรื่องเพื่อให้ผู้ชมได้รับข้อคิดจํากกํารชมละครน้ัน เช่น สอดแทรกในเร่ืองของควํามดี ไม่ทําควํามชั่ว ควํามรัก ควํามกตัญญู แนวคิดของเรื่องในแต่ละเรื่องจะแตกต่ํางกันไป ซึ่งขึ้นอยู่กับผู้เขียน
ลิลิตพระลอเป็นเร่ืองราวเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมความรัก คู่กรรมเป็นเร่ืองราวเกี่ยวกับการสูญเสียความรัก
แนวทํางในกํารกําหนดจุดสําคัญของเรื่องในแต่ละเร่ือง จะใช้เป็นแก่นของเรื่องเพื่อวําง โครงเร่ือง และสร้ํางตัวละครให้มีควํามเหมําะสมกลมกลืนกัน
๑.๔ บทสนทนา
บทสนทนําเป็นแนวทํางในกํารแสดงออกถึงบุคลิกของตัวละคร ตลอดจนแนวคิด ปรัชญํา พื้นฐํานทํางควํามรู้สึกนึกคิด ซ่ึงส่วนมํากตัวเอกของเรื่องจะเป็นตัวที่มีบทสนทนําอย่ํางฉลําดเต็มไปด้วย เหตุผลลึกซ้ึง ซึ่งจะทําให้ละครเข้มข้นข้ึน
คาถามท้าทาย ถ้ํานักเรียนเป็นผู้เขียนบทละครจะเขียนละครแนวใด อาชีพนักเขียนบทละคร
นักเขียนบทละคร เป็นอําชีพท่ีต้องใช้จินตนํากําร มีควํามสํามํารถในกํารใช้ภําษําและ สํามํารถตีอํารมณ์ เข้ําถึงตัวละคร เพื่อถ่ํายทอดเร่ืองรําวของตัวละครได้ถูกต้อง
92 ดนตรี-นาฏศิลป์ ม.๓
