Page 385 - นักสะสมงานศิลปะ สุรพล มหามงคลสกุล
P. 385
“และแน่นอนในบรรดาคนทําางานศิลปะย่อมมีคนสะสมงานศิลปะหยัดยืนอยู่ เคียงข้าง”
ซ่ึงศสตรเมธี ดร.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินแห่งชติท่นนี้ถือเป็นสดมภ์หลัก ของจิตรกรร่วมสมัย
โดยมีเฮียสือท่นนี้คอยเดินตม สะสมงนของอจรย์ด้วยแรงรักผูกพันและศรัทธ ด้วยหัวใจที่แน่นหนักในกรสะสมงนศิลปะ โดยมีเส้นทงธรรมอันสันโดษและบรมีสิบทัศ เป็นเจ้เรือน พร้อมมีชีวิตที่เรียบง่ย ดํารงตนในทงสัมมชีพ ท่ีนักสะสมคนหนึ่งปรรถน ส่งมอบงนสะสมนี้ต่อมิตรมวลผู้อ่น ผู้มีใจสบพ้องต่อผลงนที่เขสะสม ไม่ว่จะเป็นงน ภพวด งนปั้น ทั้งจกศิลปินแห่งชติ จนถึงศิลปินรุ่นเยว์ท่ีมีควมรักในงน จนกลยเป็น หนังสืออันทรงคุณค่ท่ีท่นถืออยู่ในมือ
“ควมมีอยู่ของหนังสือเล่มหน่ึง” มีควมสําคัญสําหรับ “ควมมีอยู่ของนักสะสม คนหนึ่ง” โดยเฉพะหนังสือเล่มน้ีมิได้หมยจะให้มีอะไรวิลิศมหรในถ้อยคําเท่นั้น ทว่ ควมหมยของงนสะสมจกฝีมือของบุคคลที่เรศรัทธในหนังสือ มีพลังหย่ังลึกถึง“ควม มีอยู่” ให้ผู้รับได้อ่นทุกกลเวลน่ันต่งหกสําคัญย่ิง
กรเดินทงของบทสนทนเริ่มขึ้นในช่วงท่ีดีงมของชีวิต ดําเนินเน่ืองไประหว่ง โมงยมของสัจจะท่ีมีควมศรทัธตอ่งนศลิปะกับเร่ืองรวของธรรมะที่เขไดเ้รยีนรจู้กบคุคล ทเี่ ขรกั เครพ ศรทั ธ ชํา แรกลกึ ลงไปในจติ วญิ ญณควมเปน็ มนษุ ย์ ดว้ ยกลเวลทยี่ วนน กว่ ยส่ี บิ ปี จนละลยพฤตกิ รรมของทัง้ สองเปน็ ทองเนือ้ เดยี วกนั หลอมสร้ งควมเปน็ เพือ่ นแท้ ระหว่งมิตรภพท่ีย่ังยืน ซึ่งท่นผู้อ่นได้รับรู้เรื่องรวควมยิ่งใหญ่อันมหัศจรรย์ของอจรย์ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ มแล้ว
แต่กับเฮียสือ คู่มิตรที่เสริมสร้งควมเป็น“เพ่ือนแท้” หรือจะเรียกตมยุคสมัยว่ แรกเรม่ิ นน้ั เขเปน็ “คจู่ น้ิ ทงโลกยี วสิ ยั ” ตรบจนวนั เวลผ่ นไปเขกลยมเปน็ “คจู่ นิ้ ทงธรรม” ได้อย่งไร
คําตอบทุกอย่งมีให้ในทุกบทตอนจกกรสะสมงนศิลปะในหนังสือเล่มน้ี เสมือน
ซ้าย : ศิลปิน ศาสตรเมธี ดร.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
SASMATMETHEE, DR. CHALERMCHAI KOSITPIPAT
385
