Page 389 - นักสะสมงานศิลปะ สุรพล มหามงคลสกุล
P. 389
ความในใจท่ีอยากทําาหนังสือ
ที่ผมทําาหนังสือเล่มนี้ข้ึนมา
เพระผมได้แนวคิดมจกอจรย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ผมรู้จักอจรย์เฉลิมชัย มย่ีสิบกว่ปี ควมเป็นเพื่อนที่ดี ควมเอ้ือเฟื้อเผื่อแผ่ กรได้เดินออกกําลังกยด้วยกันบ้ง ในตอนเช้ กรพูดคุยแลกเปลี่ยนควมคิดกัน ทําให้ผมได้ซึมซับควมรู้ทงธรรม ทําให้รู้เรื่อง ชีวิตเมื่อใกล้ตย หรือมรณนุสติจกอจรย์ โดยเฉพะเร่ืองท่ีว่เรต้องเตรียมพร้อมและ ยินดีต่อควมตยที่จะมถึงอย่งแน่นอน ไม่ช้ก็เร็ว
ผมจงึ คดิ ไดว้ ่ กอ่ นทผ่ี มจะตยไป สง่ิ ทผ่ี มจะทง้ิ ไวใ้ หโ้ ลกนก้ี ค็ อื งนศลิ ปะทผ่ี มสะสมไว้
สําหรับผมแล้ว งนศิลปะน้ันเป็นส่ิงที่ผมรักมก ยิ่งใหญ่มก มีค่ยิ่งกว่ชีวิตท่ี เรียบง่ย ธรรมดๆของผมเสียอีก และแทนท่ีงนศิลปะเหล่น้ีจะต้ังอยู่แต่ในบ้นเท่นั้น ผม จึงอยกให้งนศิลปะที่ผมต้ังใจสะสมไว้ออกสู่สยตผู้คน คนใกล้ชิด เพื่อนสนิท ได้ช่ืนชม ควมย่ิงใหญ่ของงนศิลปะท่ีผมสะสมม ซ่ึงมันคือสมบัติอันล้ําค่อย่งหอะไรมเปรียบไม่ได้
มีงนศิลปะของศิลปินมกมยที่ผมสะสมมด้วยควมชื่นชอบ และท่นจะได้เห็น
ซ้าย : ศิลปิน ศาสตรเมธี ดร.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
SASMATMETHEE, DR. CHALERMCHAI KOSITPIPAT
389
