Page 8 - หนังสือเรื่องเล่าของสัญญา
P. 8
ท้ายน้ี ต้องขอขอบพระคุณทุก ๆ ท่าน ท่ีร่วมด้วยช่วยกันวางรากฐาน และบทบาทของสําานักงานสัญญาธรรมศักดิ์ฯ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและ รวมถงึ ทศิ ทางทเ่ี ราจะกา้ วตอ่ ไปในอนาคต และความรว่ มแรงรว่ มใจทง้ั หมดของ ท ง้ ั ผ ร้ ู เิ ร ม่ ิ ก อ่ ต ง้ ั อ ด ตี ผ บ้ ู ร หิ า ร ค ณ ะ ก ร ร ม ก า ร อ าํา น ว ย ก า ร ค ณ ะ ผ บ้ ู ร หิ า ร ย คุ ป จั จ บุ นั และบคุ ลากรภายในสาํา นกั งานสญั ญาธรรมศกั ดฯ์ิ ทกุ ๆ คน คงปรากฏิใหเ้ หน็ อยา่ งเดน่ ชดั ในหนงั สอื เลม่ น้ี
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.วสันต์ เหลืองประภัสร์
ผู้อําานวยการสําานักงานสัญญาธรรมศักดเิ์ พอื่ ประชาธิปไตย 19 กันยายน 2564
บทบรรณาธิการ
“จุดเริ่มต้น” การจัดทําาหนังสือ “เรื่่องเล่่าของสััญญา” (สําานักงาน สญั ญาธรรมศกั ดเิ์พอื่ ประชาธปิ ไตย)เนอ่ื งจากตนเองถกู ถามเสมอวา่ สําานกั งาน สญั ญาธรรมศกั ดเิ์พอื่ ประชาธปิ ไตยเปน็ ใคร?ทําาอะไร?และมบี ทบาท/ภารกจิ อย่างไร ? และอีกหลายคําาถามท่ีถูกถามบ่อยครั้ง จึงทําาให้สงสัยว่า “ทําาไม” ประชาคมในมหาวทิ ยาลยั ธรรมศาสตรจ์ งึ ไมร่ จู้ กั สําานกั งานสญั ญาธรรมศกั ดเิ์ พอื่ ประชาธิปไตยมากนัก (อาจเป็นเพราะส่วนใหญ่ไม่คุ้นเคยกับช่ือเรียกใหม่ของ สําานักงานสัญญาธรรมศักด์ิเพื่อประชาธิปไตย แต่คุ้นชินกับชื่อเรียกดั้งเดิมว่า “ศูนย์ศึกษาการพัฒนาประชาธิปไตย” หรือ “สถาบันสัญญา ธรรมศักดิ์ เพอื่ ประชาธปิ ไตย” จงึ ดําารทิ จี่ ะจดั ทําาหนงั สอื เพอื่ บอกเลา่ เรอื่ งราวความเปน็ มา และบทบาทหน้าที่ที่สําาคัญของสําานักงานสัญญาธรรมศักดิ์เพื่อประชาธิปไตย โดยผ่านการบอกเล่าของอดีตผู้ริเริ่มก่อตั้ง อดีตผู้บริหารในยุคเริ่มต้น และ ผู้บริหารปัจจบุ ัน
“นา่ ยนิ ด”ี เปน็ อยา่ งยงิ่ ทค่ี ณะกรรมการอําานวยการ สําานกั งานสญั ญา ธรรมศักดิ์เพ่ือประชาธิปไตย และผู้บริหารของสําานักงานสัญญาธรรมศักดิ์ เพื่อประชาธิปไตยเห็นด้วยและมีมติเห็นชอบให้ดําาเนินการโดยการสนับสนุน งบประมาณในการจดั ทําาหนงั สอื “เรอื่ งเลา่ ของสญั ญา” (สําานกั งานสญั ญาธรรม ศักดิ์เพอ่ื ประชาธิปไตย)
“ลงมือทําา” เพราะเชื่อว่าหากกําาหนดเป้าหมายให้คนรู้จักเรามากขึ้น เราต้องเริ่มต้นหาแนวทางที่จะสอื่ สารว่า “เราเป็นใคร เราทําาอะไร และเรามี ทศิ ทางอยา่ งไรในอนาคต” ซึ่ึ่งหนงั สอื เปน็ สอื่ หนึ่งทสี่ ามารถถา่ ยทอดเรื่องราว และเปน็ สงิ่ พมิ พท์ สี่ ามารถอา้ งองิ ไดใ้ นอนาคต หนงั สอื “เรอื่ งเลา่ ของสญั ญา”
(8)
(9)
