Page 116 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 116
108
ถข่ี ้นึ ละเอยี ดข้นึ เป็นระยะ ๆ ไป ตรงนนั้ คอื อาการเกดิ ดบั ของรูปทส่ี ามารถ กาหนดได้รูอ้าการพระไตรลกัษณต์รงน้ี
พดูถงึอาการเกดิดบัคงจะคลา้ยๆเลา่สภาวะตวัเองไปพดูถงึเกดิ ดบัยง่ิเหน็อาการเกดิดบัจติยง่ิผ่องใสยง่ิสวา่งดบัเดด็ขาดมากข้นึกร็ู้ ไปตามอาการ พจิ ารณาอาการไปพูดไป เหมอื นทเ่ี ราปฏบิ ตั แิ ลว้ บางทเี รา ก็รูส้ กึ ว่าทา ไมเราตอ้ งพากยต์ วั เองดว้ ย บางคนจะรูส้ กึ ว่า พอเหน็ อาการ เกดิ ดบั เกดิ ข้นึ มา ก็มคี า กา กบั พากย์ เดยี๋ วอย่างนนั้ เดยี๋ วอย่างน้ี พากย์ ไปพดูไปเร่อืยๆกจ็ะรูส้กึเอะ๊!ทาไมเราตอ้งพากยต์อ้งพดูนนั่แหละคอื การแสดงธรรมทเ่ี ราสามารถพจิ ารณาอาการพระไตรลกั ษณไ์ ด ้ และอาการ ต ร ง น ้ ี ถ า้ เ ร า ส งั เ ก ต ท บ่ ี อ ก ว า่ ใ ช ใ้ น อ ริ ยิ า บ ถ ย ่ อ ย ไ ด ้ เ ว ล า เ ร า ส น ท น า แ ล ว้ ม ี บรรยากาศรองรบั คา พดู ทจ่ี ะออกไปแต่ละคา เป็นอย่างไร ? พดู จบคา หน่งึ เขาดบัแลว้เงยีบสนิทดบัแลว้เงยีบวา่งไปสนิท...
ดบั แต่ละคา น่ีแตกต่างแยกส่วนกนั อย่างส้ินเชิงถึงแมพ้ ูดเร่ือง เดียวกนั แต่คาพูดนนั้ แยกส่วนกนั ชดั เจน ประโยคแต่ละประโยค แต่ละคา เหน็ ชดั ว่าไม่ไดเ้ป็นอนั เดยี วกนั พูดประโยคเดยี วกนั แต่ละคา ต่างกนั น่ีคือความละเอยี ดของจติ ท่สี ามารถสงั เกตได้ กา หนดรูอ้ าการ เกดิดบัไปได้เพราะฉะนนั้เจาะสภาวะตรงน้ีถามวา่เจาะไดไ้หม?พอ เจาะเป็นปรมตัถจ์รงิๆคาพดูกจ็ะหายไปเหลอืแต่อาการเกดิดบัทก่ีาลงั ปรากฏอยู่ นนั่ คือแมช้ วั่ ขณะหน่ึง ๆ ตรงน้ีแหละ สภาวธรรมก็คือการ เจาะสภาวะไดต้ ลอด ทกุ ๆ อริ ยิ าบถ แต่คา พดู จะเป็นเร่อื งยากนิดหน่ึง ยากสาหรบัผูท้ส่ีตยิงัอ่อนกาลงัไมด่ีหรอืไมเ่ขา้ใจวธิกีาหนดกจ็ะยากถา้ พดูเมอ่ืไหร่กห็ลดุเมอ่ืนนั้พดูเมอ่ืไหร่กห็ลดุเมอ่ืนนั้กลายเป็นวา่ใชย้าก
