Page 13 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 13
เหน็วา่คนทพ่ีดูคนทว่ีา่เรารูส้กึน่าสงสารมากเลยเขาพดูอยู่ได้เราไมรู่ส้กึ อ ะ ไ ร เ ล ย เ ร า ย งั อ ย ู ท่ า่ ม ก ล า ง จ ติ ท ผ่ ี อ่ ง ใ ส ห อ่ ห มุ ้ อ ย ู ่ อ นั น ้ ถี า้ แ ป ล อ ย า่ ง น นั ้ น ะ
แต่ถา้เป็นโดยสภาวะอยา่ งถา้เป็นพญามารจรงิ ๆเรากไ็ มร่ ู้เราเหน็ เองแลว้ถงึจะรูว้า่ ออ๋!เวลาพญามารเขา้มาลมแรงฟ้าคร้มึ แผ่นดนิสนั่ สะเทอื น นงั่ แลว้ เหมอื นกบั มพี ญามารมา มองไมเ่ หน็ แต่รูส้ กึ วา่ สนั่ สะเทอื น ไปหมดถา้เราอยู่คนเดยีวจะเป็นอย่างไร?คงสนั่น่าดูนะถา้ไมต่งั้มนั่ไม่ มนั่คงแค่จระเขน้อ้ยเดนิขา้งๆกย็งั...เขาเดนิของเขาเราก็อูว!ขนลกุ ขนชนัยงัไมไ่ดเ้ป็นพญามารเลยเหน็ไหม?บางคนรูส้กึจติมตีบะหน่อย ทเ่ีคยรูส้กึไมช่อบรูส้กึเกลยีดกจ็ะรูส้กึออ๋!เป็นอย่างนนั้เองมลีายอย่าง นนั้ตวัน้ีหางดว้นตวัน้ีเดนิเป๋ๆ...แทนทจ่ีะรูส้กึวติกกงัวลรูส้กึกลวัจติ เกดิความสงบเกดิความตงั้มนั่
เพราะฉะนนั้ คา วา่ “อธษิ ฐานจติ ” ครูบาอาจารยต์ ่าง ๆ ทท่ี า่ นเขา้ ป่ า เขา้ ดงหรอื ปฏบิ ตั ธิ รรม สว่ นใหญ่มกั จะมเี ป้ าหมายทช่ี ดั เจน ตงั้ จติ อธษิ ฐาน บางครงั้สงัเกตไหมวา่แมพ้ระธุดงคท์ถ่ีอืธุดงควตัรธุดงควตัร๑๓ขอ้ก็ คอืการตงั้จติวริตัตินเองตงั้จติอธษิฐานวนัน้ีจะนงั่อยู่โคนไมเ้ป็นวตัรจะ อยู่กลางแจง้เป็นวตัรจะฉนัอาหารในบาตรเป็นวตัรฉนัม้อืเดยีวเป็นวตัร ตรงน้ีคอืการตงั้จติอธษิฐานการทเ่ีราทาตามคาอธษิฐานเป็นสจัจะแลว้ จะเป็นตบะ ถา้ เราทา ไดต้ ามคา อธษิ ฐาน การตงั้ จติ อธษิ ฐานของเราก็เป็น ตบะเป็นความมนั่คงเป็นความหนกัแน่นของเราตรงน้ีแหละจติทต่ีงั้มนั่ หนกัแน่นมนั่คงจะเป็นตวัเก้อืหนุนในการปฏบิตัธิรรมของเรา
เราปฏบิ ตั ธิ รรมวปิ สั สนาน่ี อาจารยว์ า่ สบาย พวกเราน่ีสบายมาก เลยเสรจ็กเ็ขา้หอ้งเมอ่ืเชา้ไมเ่หน็ใครออกมาสกัคนเขาอตุส่าหเ์ปิดไฟใน ศาลาสวา่ งเลย อาจารยเ์ ดนิ มาไมม่ ใี ครสกั คน เออ! แสดงวา่ เขา้ ฌานกนั
5
