Page 132 - เส้นทางแห่งธรรม
P. 132
124
กระทบข้นึมาทางตาหูจมกูล้นิกายใจทงั้ทด่ีแีละไมด่ีจาเป็นตอ้งไหล ตามอารมณน์นั้เสมอไปหรอืเปลา่?เราจะอาศยัสญัชาตญาณอย่างเดยีว หรอือาศยัปญัญาทพ่ีฒันาข้นึแลว้มาใชง้านใหม้ากข้นึ?
เราจะอาศยั สญั ชาตญาณอยา่ งเดยี ว กระทบป๊ บุ สะดงุ ้ ระวงั ตวั อยา่ ง เดยีวหรอือาศยัสติอาศยัปญัญาทพ่ีฒันาข้นึแลว้มาใชง้านใหม้ากข้นึนนั่ ค ื อ ม เี จ ต น า ท ่ จี ะ ใ ช ส้ ต ิ - ส ม า ธ ิ - ป ญั ญ า ท ่ พี ฒั น า ด ขี ้ นึ แ ล ว้ ใ ห เ้ ก ิ ด ป ร ะ โ ย ช น ์ ไดม้ากทส่ีุดเท่าทจ่ีะเป็นไปไดใ้หก้บัชวีติของเราเพอ่ือะไร?กเ็พอ่ืตวัเรา เองเพอ่ืความสงบความสุขความอสิระจากเคร่อืงพนัธนาการจากความ ทกุขท์เ่ีกดิข้นึนนั่เองเพราะฉะนนั้นกัปฏบิตัิผูป้ฏบิตัิผูเ้จรญิกรรมฐาน พฒันาปญัญาของตนเองกต็อ้งรูจ้กัสงัเกตใหด้ีสงัเกตอยู่เนืองๆขอให้ สงัเกตใส่ใจอยู่เร่อืยๆอาการอะไรเกดิข้นึมาไมว่า่จะเป็นอารมณท์างตา หูจมกูล้นิกายใจกต็อ้งใสใ่จน่ีคอืการศึกษา
เราศึกษาสภาวธรรมศึกษาสจัธรรมศึกษาธรรมะเป็นการศึกษา จากภายใน จากตวั เราเอง โดยทไ่ี มม่ ตี วั ไมม่ คี วามรูส้ กึ วา่ เป็นเรา มแี ต่ สติ สมาธิ ปญั ญา ทก่ี า ลงั พจิ ารณากา หนดรูถ้ งึ การเกดิ ข้นึ -ตงั้ อยู่-ดบั ไป อยู่เนืองๆน่ีแหละคอืเสน้ทางแห่งความพน้ทกุข์เสน้ทางแห่งความอสิระ ไมถ่กูพนัธนาการดว้ยโลภะโทสะโมหะของตวัเราเป็นเสน้ทางทจ่ีะทาให้ จติผ่องใสสะอาดตงั้มนั่บรสิุทธ์ิเขม้แขง็ไมโ่ดดเดย่ีวไมอ่า้งวา้งไมห่่อ เหย่ีวมแีต่ความมนั่คงความสงบเพราะจะมจีติทม่ีธีรรมะทเ่ีกดิข้นึแลว้ จติทด่ีแีลว้จติทม่ีคีวามตงั้มนั่ มคีวามมนั่คงเป็นทพ่ีง่ึ เป็นทอ่ีาศยั
ถา้ ใครเป็นอย่างน้ี ถา้ นอ้ มพจิ ารณาดู จะรูส้ ึกว่าเราจะอยู่ใกล้ พระพทุ ธเจา้ อยูใ่ กลพ้ ระพทุ ธองคอ์ ยูเ่ สมอ ถา้ เราระลกึ ถงึ พระพทุ ธองคเ์ รา กจ็ะมคีวามสุขความอม่ิใจไมโ่ดดเดย่ีวไมแ่หง้แลง้แต่ถา้ใครลมืทาจติ
