Page 14 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 14
(14)
ท่ํานพระอําจํารย์ผู้เป็นพ่อในทํางธรรม
ท่านพระอาจารย์ผู้สร้างแพอันยิ่งใหญ่ เพ่ือขนสรรพสัตว์ท้ังหลาย ให้ข้ามพ้นจากห้วงแห่งโอฆะสงสาร
โดยปกติ เมื่อมีบุคคลผู้สนใจในการปฏิบัติธรรม เมื่อมีโอกาส ท่านพระอาจารย์มักจะสนทนาธรรม พร้อมกับแนะนาแนวทางในการปฏิบัติธรรมเบ้ืองต้นให้ ดังเช่นประสบการณ์ เม่ือคร้ังแรก ท่ีเข้ามาในสานักฯ มี โอกาสได้เข้าไปกราบท่านพระอาจารย์ฯ ท่ีศาลาสุธัมมา ท่านพระอาจารย์ได้เมตตาแนะนา โดยให้ปฏิบัติตามท่ี เคยปฏิบัติมา ตอนแรกก็นึกว่าท่านจะสอนด้วยวิธีแบบจูงจิต หรือเรียกว่า ให้คิดหรือจินตนาการตามที่ท่านสอน ไปเร่ือย ๆ แต่เม่ือได้ปฏิบัติตาม ด้วยการทดลองวาดมือ จากซ้ายมาขวา จึงรู้ว่าท่านสอนให้จับที่ความรู้สึก เป็น ครั้งแรกที่เห็นถึงอาการการเปลี่ยนแปลง มีอาการเป็นคลื่น ๆ เกิดดับ ๆ เป็นขณะ ๆ จึงเป็นครั้งแรกที่ปฏิบัติแล้ว รู้สึกมีความประทับใจเป็นอย่างมาก กับสภาวธรรมที่เกิดขึ้น
นบั แตน่ นั้ มา กเ็ ขา้ มาปฏบิ ตั ธิ รรม และสง่ สภาวะอยา่ งตอ่ เนอื่ งเกอื บทกุ วนั เพราะมคี วามมน่ั ใจอยา่ งมนั่ คง แล้วว่า การปฏิบัติรูปแบบนี้เป็นของจริงแท้ ที่จะเป็นหนทางนาไปสู่การออกจากทุกข์อย่างสิ้นเชิงได้จริง ท่านจะ สอนให้มีความพอใจในการปฏิบัติ ให้มีเจตนา ตั้งใจ และใส่ใจ หมั่นสังเกตอาการเกิดดับให้ต่อเนื่อง เพื่อสภาวะ จะไดพ้ ฒั นาขนึ้ การบรรลถุ งึ เปา้ หมายกจ็ ะอยไู่ มไ่ กล จงึ ตงั้ ใจปฏบิ ตั ทิ งั้ ในการดา เนนิ ชวี ติ ประจา วนั ทงั้ ในเวลาการ ทางาน เวลาหลังเลิกงานก็จะนั่งสมาธิก่อน แล้วก็จะเข้ามาส่งสภาวะที่สานักฯ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด คือ อารมณ์ที่เข้ามากระทบจะไม่รุนแรงเหมือนแต่ก่อน
นอกจากท่านจะสอนกรรมฐานแล้ว ถ้าสังเกต ท่านก็จะสอนถึงวิธีการอยู่ร่วมกันในสังคม ด้วยการที่ท่าน มักจะทาให้ดูเป็นตัวอย่างเสมอ ๆ คือการมีบรรยากาศของความเมตตาเป็นที่ตั้ง ให้มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน ก่อให้ เกิดเป็นความเอื้อเฟื้อเกื้อกูลระหว่างกัน หากมีการผิดพลาดเกิดขึ้น จะไม่มีการเพ่งโทษต่อกัน ไม่ซ้าเติมกัน มีแต่ การให้อภัยซึ่งกันและกัน บรรยากาศที่ดีระหว่างท่านพระอาจารย์กับคณะศิษย์ ตลอดถึงระหว่างคณะศิษย์ด้วย กันเอง จึงมีความเจริญยิ่งขึ้นไปจนเป็นที่ประจักษ์
ในโอกาสที่ท่านพระอาจารย์ มีอายุวัฒนมงคล ครบ ๕๐ ปี ในฐานะประธานคณะศิษย์ฯ รู้สึกสานึก ในพระคุณของท่านพระอาจารย์ เพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวที จึงขอปฏิญาณร่วมกันว่า คณะศิษย์ ทุกคนจะมอบความรัก ความสามัคคีให้เกิดขึ้นในหมู่คณะ ร่วมกันช่วยเผยแผ่การประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการ ดารงตนให้อยู่ในศีลในธรรม ในทุก ๆ กาล ตามปณิธานที่ท่านพระอาจารย์ได้ตั้งจิตไว้ เมื่อได้กระทาเช่นดังกล่าว นี้แล้ว ขอให้คณะศิษย์ทุกคนจงมีความเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป
นํายศักดํา สําครสวัสดิ์ ประธํานคณะศิษย์ สํานักวิปัสสนําพัฒนําทํางจิต จ.ตรัง
