Page 330 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 330
262
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และให้เราเข้าถึงธรรมอันนั้น โดยฉับพลัน โดยฉับพลันเทอญ เมื่ออธิษฐาน จิตให้ตนเองแล้ว จากนั้นก็แผ่บุญกุศลนี้ให้กว้างออกไป ไม่มีขอบเขตไม่มีประมาณ แล้วตั้งจิตอธิษฐาน แผ่บุญกุศลอันนี้ให้กับผู้มีพระคุณทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตร สหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย เทวดาทั้งหลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานที่แห่งนี้และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญ กุศลที่เราได้แผ่ไปแล้วนี้...
เมื่อรับรู้แล้วก็ขอให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุข ยงิ่ ๆ ขนึ้ ไป ถา้ มเี วรมภี ยั ตอ่ กนั กข็ อใหอ้ โหสกิ รรมซงึ่ กนั และกนั เพอื่ ความเจรญิ ความผาสกุ ในชวี ติ ตลอดไป และสุดท้ายนี้ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจริญ ภาวนา ที่ทามาและกาลังทาอยู่นี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลายจงเป็นผู้มีความเจริญ ในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใดก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการโดยพลันทุกคนเทอญ
