Page 427 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม
P. 427
359
สมมติเวลาเราโกรธขึ้นมา เหมือนหนัก ๆ โกรธมากเลย แต่เรานิ่งตั้งสติดี ๆ แล้วก็ไม่ไหลตามเขา เราตั้งมั่น ตั้งสติมีความมั่นคงมีความเด็ดเดี่ยว เดี๋ยวก็ค่อย ๆ จาง ค่อย ๆ จางหายไป เพราะฉะนั้นไฟที่ เผากิเลส เผาโลภะเผาโทสะเผาโมหะที่เกิดขึ้น เผาอารมณ์ที่เข้ามากระทบให้สลายไป ใช้จิตที่ตั้งมั่นของเรา มีความหนักแน่นตั้งมั่นสลายเผาไป ความร้อนเผากิเลสตัวเอง อย่าไปเผาคนอื่น แต่พอเราใช้ไฟเผาใจ ตัวเองเป็นหลัก จากนั้นก็เผาคนอื่นต่อไป แย่! เผาเราก็เกรียมพอแรงอยู่แล้ว หน้าดาคร่าเครียดพอแรงอยู่ แล้ว จะไปเผาคนอื่นอีก แย่เลย!
เพราะฉะนั้น นี่!สังเกตไหม ความหมายของพระพุทธเจ้านี่นะ ความหมายของพระพุทธเจ้าเป็นไป เพื่อการพัฒนาตัวเองเสมอ เป็นไปเพื่อการละเป็นไปเพื่อความดับทุกข์ของเรา เป็นการชาระจิตของตนเอง ไม่ให้อกุศลต่าง ๆ เข้ามาแผ้วพาน เข้ามารบกวนครอบงา เมื่อตอนกลางวันได้พูดไว้ว่า คนเราจิตของเรา จริง ๆ ที่เราบอกว่า จิตของเราดีเราเป็นคนดี แต่เวลามีอารมณ์เข้ามากระทบ คนไม่ดีขึ้นมาแทน สังเกต ไหมเวลาได้ยินเรื่องที่ไม่ชอบ คนดีทาหน้าที่แสดงตน เวลาเจอเรื่องที่ดี ๆ ก็คนดีทาหน้าเสนอหน้าออกมา หน้าตาผ่องใสมีความสุข แต่พออารมณ์เข้ามากระทบปุ๊บ คนไม่ดีเข้ามาแสดง คนไม่ดีตรงนั้นคืออะไร มัน เป็นกิเลสตัวหนึ่ง ความมีตัวตนเขาเข้ามาอาศัยจิตของเรา
ลองดูนะ ตอนนี้พอพูดไปฟังเพลินอีก แล้วลืมจิตของตัวเอง ลองดูสิ ถ้าเราทาจิตของเราให้ว่าง ๆ แล้วให้คนดีเข้าไปอยู่แทน จิตที่ดีเข้าไปอยู่แทนในจิตที่ว่าง ๆ ความว่างนั้นเหมือนบ้านของเรา จิตที่ว่าง ๆ เป็นเหมือนบ้านหลังหนึ่งที่เราจะอาศัยอยู่และมีความสุข ลองเข้าไปอยู่ในความว่างดูสิ รู้สึกเป็นอย่างไร... สบายไหม ยิ่งถ้าในความว่างนั้น มีความนุ่มนวลอ่อนโยนด้วย นี่คือเป็นจิตที่นุ่มนวลอ่อนโยน จิตที่นุ่มนวล อ่อนโยนเปรียบเหมือนคนดี เพราะจิตที่นุ่มนวลอ่อนโยน จิตที่มีความสุขจะเป็นจิตที่มีเมตตา เห็นอะไรก็ รู้สึกให้ความดี ให้ความเมตตาให้ความเคารพ ให้ความรู้สึกดี ๆ กับคนอื่น แล้วก็เมตตาต่อตัวเองด้วย มี ความสุขด้วย
แต่ลองดูสิว่าพอเราว่าง ๆ ปุ๊บ ให้กิเลสตัวหนึ่งตัวใดตัวหนึ่งเข้าไป ลองดูรู้สึกอย่างไร เอาตัวไหน ดี ได้ยินเสียงแบบนี้ ลองเอาความไม่พอใจใส่ลงไปสิรู้สึกเป็นอย่างไร นี่คือเหมือนกับที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า จิตดวงหนึ่งที่เกิดขึ้นมาทาหน้าที่รับรู้ พอเราเอาความไม่พอใจใส่เข้าไป ตัวไหน...นั่นแหละคือความเป็นตัว โทสะตัวโทสะตัวปฏิฆะ ตัวโทสะเข้าไปอาศัยจิตที่ว่าง ๆ แทน รู้สึกเป็นอย่างไรสบายไหม...ไม่สบาย เมื่อกี้นี้ ยังสบายอยู่ดี ๆ เห็นไหมเขาไม่ได้เป็นเจ้าของบ้าน กิเลสตัวนั้นเขาไม่ได้เป็นเจ้าของบ้าน เขามาเป็นระยะ ๆ เมอื่ มผี สั สะเขา้ มา เมอื่ มอี ารมณก์ ระทบทางตาหจู มกู ลนิ้ กายใจ แลว้ บา้ นเราจะใหใ้ ครอยดู่ ี เราจะอยเู่ องหรอื ให้กิเลสเข้ามาอยู่ ไม่เอานะ...ให้เราอยู่เองดีกว่า จะได้อยู่แบบมีความสุข
แตใ่ นลกั ษณะเดยี วกนั บางคนไมช่ อบอยบู่ า้ นตวั เอง ไมช่ อบอยบู่ า้ นตวั เอง บา้ นไหนสวยงามเราชอบ แวะเวียนไปบ้านคนอื่น คนนั้นไม่ดีอย่างนั้นคนนี้ไม่ดีอย่างนี้ ใจเขาไม่ดี นี่คือไปเที่ยวไปอยู่นอกบ้านหมด เลย พอไปพิจารณา พอไปดูบ้านคนอื่นอย่างนั้น กลับมาบ้านตัวเองรกหมดแล้วเข้าบ้านไม่ถูก กลับมาปุ๊บ มันขุ่นเต็มเลย เขาปิดประตู คนดีอยู่ไหนแล้ว บ้านเรา...เข้าบ้านตัวเองไม่ถูก มีกิเลสมีโจรเข้ามาอาศัยเต็ม
