Page 22 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การดูสภาพจิต
P. 22
542
เดิมถ้าสติเรามีกาลังมากขึ้น สมาธิเรามีกาลังมากขึ้น การพิจารณาสภาวธรรมได้แยบคายขึ้น เขาเรียกว่า สติสมาธิปัญญาแก่กล้าขึ้น สภาวะเขาก็เปลี่ยนอยู่แล้ว เปลี่ยนไปตามกาลังของสติสมาธิปัญญา เพราะ ฉะนั้นอย่างไรก็เปลี่ยน เพียงแต่ขอให้เราใสใจตั้งใจเข้าไปกาหนดรู้ให้ชัดแค่นั้นเอง ขอให้ตั้งใจกัน
เดี๋ยวอาจารย์งดใช้เสียง เพื่อให้เราพิจารณาสภาวธรรมที่กาลังปรากฏอยู่เฉพาะหน้าให้ชัดเจน จน กว่าจะเห็นสมควรแก่เวลา...
กอ่ นทเี่ ราจะลกุ เปลยี่ นอริ ยิ าบถ และปฏบิ ตั ติ ามอธั ยาศยั ตอ่ ตอนนเี้ รามาแผเ่ มตตากนั กอ่ น กอ่ นที่ เราจะแผ่เมตตาทุกครั้ง ขอให้น้อมถึงบุญกุศลที่เราได้ทา ทาใจให้ว่าง ๆ แล้วก็น้อมถึงบุญกุศลเข้ามาใส่ใจ ที่ว่าง ๆ ที่สงบ น้อมถึงความสุขความอิ่มใจความสบายใจ เข้ามาใส่บริเวณหัวใจเราให้เต็มในใจที่ว่าง ๆ บรเิ วณหวั ใจเราใหเ้ ตม็ ใหเ้ ตม็ ทงั้ ตวั ความนมุ่ นวลออ่ นโยนดว้ ย ความสขุ ความอมิ่ ใจ เตมิ ใหเ้ ตม็ ทงั้ ตวั ใหล้ น้ จากตัว เพราะนั่นคือพลังบุญ ให้ล้นจากตัว ให้กว้างให้เต็มทั้งห้องนี้ จิตที่เป็นบุญจิตที่มีความสุขเต็ม เมื่อ รู้สึกว่าจิตเราเต็มไปด้วยบุญ เต็มไปด้วยพลังของความสุข
ขอให้อธิษฐานจิตให้กับตนเอง ด้วยอานุภาพแห่งพลังบุญนี้ จงมาเป็นตบะเป็นพลวะเป็นปัจจัย ให้เรามีสติมีสมาธิมีปัญญา มีดวงตาเห็นธรรม และเข้าถึงธรรมโดยฉับพลัน
จากนนั้ แผจ่ ติ ทเี่ ปน็ บญุ จติ ทมี่ คี วามสขุ นใี้ หก้ วา้ งออกไป ใหก้ วา้ งออกไป ไมม่ ขี อบเขตไมม่ ปี ระมาณ ใหก้ วา้ งเทา่ จกั รวาล แลว้ ตงั้ จติ อธษิ ฐานแผบ่ ญุ กศุ ลอนั นี้ ใหก้ บั ผมู้ พี ระคณุ ทงั้ หลาย ไมว่ า่ จะเปน็ พอ่ แม่ ครบู า อาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย เทวดาทั้งหลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานที่ แห่งนี้และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศลที่เราได้แผ่ไปแล้วนี้ เมื่อรับรู้แล้วก็ขอให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัยต่อกัน ก็ขอให้อโหสิกรรมซึ่งกัน และกัน เพื่อความเจริญความผาสุกในชีวิตตลอดไป
และสุดท้ายนี้ ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทานการรักษาศีล การเจรญิ ภาวนา ทที่ า มาและกา ลงั ทา อยนู่ ี้ จงมาเปน็ ตบะเปน็ พลวะเปน็ ปจั จยั ใหเ้ ราทงั้ หลายจงเปน็ ผมู้ คี วาม เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใด ก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการ ตราบเท่าเข้าสู่ มรรคผลนิพพาน ด้วยกันทุกคนเทอญ
