Page 112 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 112
108
โลกต่าง ๆ ยังวนเวียนไปตามวัฏจักร เขาเรียกว่า “วัฏสงสาร” หมุนเวียน อยู่อย่างนี้ไม่มีจุดเริ่มต้นและไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าเราพิจารณาอย่างนี้ เหมือนกับเป็นเรื่องปกติธรรมดา สัตว์ โลกก็หมุนเวียนเปลี่ยนไป แต่ถ้าเราพิจารณาโดยลักษณะอย่างหนึ่งก็คือ ว่า ในแต่ละวันแต่ละเดือนแต่ละปีที่มีการเปลี่ยนไป ในภพหนึ่งชาติหนึ่ง หรือตลอดภพชาติของเรา ลองดูว่า ชีวิตนี้ที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป ประสบ กับความสุขตลอดเวลา หรือว่าเดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ ? ทุกข์กับสุขอันไหนมี มากกว่ากัน ? เพราะการเกิดทุกคราวเป็นทุกข์ร่าไป ความเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไปถ้าไม่เข้าใจ พอเจอกับความเปลี่ยนแปลง ความทุกข์ก็เกิดขึ้น
เพราะฉะนั้น การที่จะเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงได้ชัดและเร็ว เข้า ถึงสัจธรรมได้เร็ว กลายเป็นว่าเป็นการลงมือปฏิบัติ การกลับมาพิจารณา ดรู ปู นาม ดกู ายดจู ติ ของตนเองในขณะปจั จบุ นั ทกี่ า ลงั ปรากฏอยขู่ ณะนี้ ที่ กาลังประกาศตนเองอยู่ว่ามีการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ดับไปอยู่เนือง ๆ เพื่อเห็น ดว้ ยตาของตวั เอง นนั่ คอื เหน็ ดว้ ยตาปญั ญา เหน็ ชดั แจง้ จรงิ ๆ วา่ เปน็ แบบ นี้ เช่น กายอันนี้ที่บอกว่าเป็นตัวเราของเรา ต้องเห็นด้วยตัวเองว่าจริง ๆ แล้วตรงไหนบ้างที่เป็นเรา ทาไมพระพุทธเจ้าจึงไม่บอกว่าเป็นเรา นี่แหละ ก็ต้องเห็นด้วยปัญญาของเราเอง ไม่ต้องมีใครมาชี้เราว่า นี่! คุณมีตัวตน นะ ตอนนี้ไม่มีตัวตนนะ... แต่พิจารณาด้วยตัวเอง ใช้ปัญญาพิจารณา รู้ ให้ชัด
เราก็ผู้หนึ่งผู้เป็นลูก/เป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธ เจ้า คาสอนของพระบิดามีความมหัศจรรย์และยิ่งใหญ่อยู่แล้ว ถามว่า เรามีความใส่ใจมากแค่ไหน เราน้อมเข้ามาใส่ตัวเองมากมายแค่ไหนต่าง
