Page 274 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 274
270
กับชีวิตของสรรพสัตว์มากน้อยแค่ไหน บุคคลจะเกิดกี่ภพกี่ชาติก็ตาม ถ้า หากขาดปัญญาพิจารณาถึงความเป็นจริง ถึงอาการพระไตรลักษณ์ ถึง สัจธรรมข้อนี้แล้ว ก็ยังเวียนว่ายตายเกิดในภพภูมิต่าง ๆ ต้องเวียนมา บรรจบพบกับความทุกข์ ความสุข ความเปลี่ยนแปลง ความไม่เที่ยงอย่างนี้ อยู่เสมอ
ทนี ี้ ลองพจิ ารณาดวู า่ แคเ่ พยี งไมก่ นี่ าที แคเ่ วลาสนั้ ๆ ทเี่ ราไดเ้ หน็ ถงึ สจั ธรรม ถงึ ความเปน็ อนตั ตา ความเปน็ คนละสว่ น ความเปน็ อสิ ระทาง จิต ทาไมจิตจึงรู้สึกสบายได้ขนาดนี้ ? แล้วถ้าพิจารณาให้ชัดเจนแบบนี้ อย่างต่อเนื่อง จะเป็นอย่างไร ? ธรรมะที่สูงยิ่ง ๆ ขึ้นไปนั้นจะดีแค่ไหน หรือดีอย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับผู้สนใจในธรรมที่จะมีความเพียรในการปฏิบัติ เพอื่ ทา ใหจ้ ติ ใจของตนนนั้ อสิ ระมากขนึ้ มากนอ้ ยแคไ่ หน ยงิ่ คลายอปุ าทาน ได้มากเท่าไหร่ ความสบายจะเป็นอย่างไร นั่นเป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติจะพึง พิสูจน์ได้ด้วยตัวเอง
เพราะฉะนั้น ในวันสาคัญทางศาสนาอย่างนี้ ที่เรามาบาเพ็ญเพียร ปฏิบัติธรรม หรือมาเวียนเทียนทาสักการะแด่องค์สมเด็จพระสัมมา- สัมพุทธเจ้า เราชาวพุทธทั้งหลายก็ควรน้อมระลึกนึกถึงธรรมะคาสอน ของพระองค์ และเป้าหมายในการสอนธรรมะของพระองค์นั้นเป็นไปเพื่อ อะไร เป้าหมายสูงสุด คือ ชี้ทางให้มนุษย์และเทวดานั้นได้หลุดพ้นจาก วฏั สงสารพน้ จากความทกุ ขท์ งั้ ปวง ไปสคู่ วามเปน็ อสิ ระ ไมถ่ กู พนั ธนาการ ด้วยโลภะโทสะโมหะ หรือถึงที่สุดแห่งกองทุกข์นั่นเอง
เพราะฉะนนั้ เราผหู้ นงึ่ ทมี่ คี วามเลอื่ มใสในคา สอนขององคส์ มเดจ็ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็ควรนาธรรมะคาสอนนั้นเข้ามาใส่ใจ ทาให้เกิด ขึ้นให้มีขึ้นภายในจิตใจของเรา ที่เรียกว่า “โอปนยิโก” ธรรมะขององค์
