Page 60 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การกำหนดต้นจิตอิริยาบถย่อย
P. 60
178
เพราะฉะนั้นเราเคยได้ยิน พระอริยเจ้าสมัยก่อน แค่โกนผมก็บรรลุธรรม ใช่ไหม แค่เอาใบมีดโกน รอบที่หนึ่งบรรลุเป็นโสดาบัน รอบที่สองเป็นสกทาคามี รอบที่สามเป็นอนาคามี รอบที่สี่เป็นอรหันต์ ผมยัง ไม่หมดศีรษะเลย เก่งมากเลย แล้วเราล่ะ กี่รอบแล้วนี่นะ เอ่อ! เรากาหนดอย่างไร ตรงนี้คือการกาหนด อาการเกิดดับ เพราะฉะนั้นอิริยาบถย่อย ธรรมะก็ปรากฏได้ แล้วถ้าเรารู้ว่าทุก ๆ อิริยาบถเป็นสิ่งสาคัญ ในการเจริญสติของเรา เพราะมีผลทาให้ธรรมะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เป็นอกาลิโก
เพราะฉะนั้น อย่าคิดว่าอิริยาบถย่อยไม่สาคัญ ต้องปฏิบัติให้เป็นเรื่องปกติ ทั้งอิริยาบถย่อย และ อิริยาบถหลัก ให้เป็นเรื่องเดียวกัน เหมือนสติอยู่กับอิริยาบถ อยู่กับอารมณ์ปัจจุบันอยู่เรื่อย ๆ อยู่ตลอด เวลา สังเกตสภาพจิตอยู่เรื่อย ๆ สังเกตอาการเกิดดับเป็นระยะ ถ้าทาได้อย่างนี้ ถ้าทาได้อย่างนี้ ๆ ลองดู ว่า สภาพจิตอย่างไร ดีอย่างไร เอามาเล่าให้อาจารย์ฟัง เอามาเล่าให้อาจารย์ฟัง
อาจารย์พูดไปนี่นะ เหมือนจะดีมาก ละเอียดมากเลย บางครั้งโยคีบอกว่า ธรรมะที่อาจารย์พูด ละเอยี ดมาก ไมล่ ะเอยี ดหรอก พดู แบบหลวม ๆ แลว้ นะ พดู แบบไมไ่ ดพ้ ดู ทงั้ หมด ไมไ่ ดพ้ ดู ละเอยี ดทงั้ หมด พูดในสิ่งที่โยคีทาได้ และบางคนก็เคยเห็นเคยทา แต่ต้องทาให้ต่อเนื่องแค่นั้นเอง ทาให้มากขึ้น พูดในสิ่งที่ โยคีสามารถทาได้ แล้วทา ถ้าตั้งใจ แล้วทาได้ดีด้วย ถ้าตั้งใจ เพราะฉะนั้น คาว่า ถ้า เอาออกเถอะ ตัวเดียว เอาออกไปเหอะ ง่ายกว่าเยอะ ตั้งใจเดี๋ยวก็ปรากฏ สภาวะก็จะปรากฏขึ้น ตามกาลังของสติสมาธิของเรา
เพราะฉะนั้น การที่เราใส่ใจ ตั้งใจที่จะกาหนดรู้ คือความเพียร มีเจตนาที่จะเจริญความเพียรให้ ต่อเนื่อง อยู่ในทุก ๆ อิริยาบถ มีเจตนาที่จะพิจารณาถึงสภาวธรรม ที่ปรากฏขึ้นมาในทุก ๆ อิริยาบถ ทุก ๆ อารมณท์ เี่ กดิ ขนึ้ มา ใสใ่ จธรรมะเปน็ ตวั ตงั้ เหมอื นเราคลกุ คลใี นธรรม ไมเ่ ปน็ ผสู้ นั โดษในธรรม เปน็ ผคู้ ลกุ คลี ในธรรมะ เราคลุกคลีอยู่แต่ธรรมะ ก็จะเห็นธรรมะมากขึ้น ก็จะเข้าใจธรรมะชัดเจนขึ้น
เพราะฉะนั้น เราเป็นผู้ปฏิบัติ เราเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราก็ควรจะใส่ใจ มีความเพียร มีความตั้งใจ มีความแน่วแน่ในการปฏิบัติธรรมของตน มีสัจจะต่อตนเอง ที่เราได้อธิษฐาน จิต ว่าเราจะปฏิบัติธรรมเพื่อมรรคผลนิพพาน เพื่อให้เกิดปัญญา เพื่อให้เราเห็นชัดในสัจธรรมคาสอน ของ องคส์ มเดจ็ พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้ ทไี่ ดแ้ สดงไวแ้ ลว้ เพอื่ การชา ระ การละ การตดั เครอื่ งรอ้ ยรดั ใหเ้ กดิ ความ ทุกข์ความเศร้าหมอง หรือข้องเกี่ยวอยู่ในวัฏสงสาร เพื่อการดับทุกข์อย่างสิ้นเชิง เราก็ควรทาด้วยความ มุ่งมั่น ตั้งใจ ทาอย่างจริงจังอยู่เนือง ๆ ให้มีความเพียรอย่างต่อเนื่อง
ถ้าทาอย่างนี้ ธรรมะของเราจะก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป คาถาม ความสงสัยในธรรมต่าง ๆ ก็จะหมดไป หายไป เป็นการชาระใจของเราให้มีความสะอาด หมดจดและบริสุทธิ์ จนถึงที่สุดแห่งการดับทุกข์อย่าง สนิ้ เชงิ เพราะฉะนนั้ วนั นี้ การแสดงธรรมมากเ็ หน็ วา่ สมควรแกเ่ วลา ขอหยดุ ไวแ้ ตเ่ พยี งเทา่ นี้ ขอความเจรญิ ในธรรม จงมีแก่โยคีทุก ๆ คน เจริญพร
ต่อไปเราจะแผ่เมตตากัน ให้น้อมถึงบุญกุศลเข้ามาใส่ใจให้เต็ม และน้อมถึงบุญกุศล ทาให้จิตเรา เต็มไปด้วยพลังของบุญ เต็มไปด้วยความสุข แล้วก็แผ่ให้กว้างออกไป ให้กว้างออกไปแล้วหยุดนิดหนึ่ง
