Page 15 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การน้อมพลังบุญเพื่อการอธิฐานจิต

821
รอชาติหน้าเสมอไป คาอธิษฐานของเราไม่ใช่ว่าต้องรอชาติหน้าเสมอไป บางทีอธิษฐานวันนี้ พรุ่งนี้อาจจะ สมหวังก็ได้ อธิษฐานวันนี้ อีกสี่ห้าวันสมหวังก็ได้ อีกเดือนหนึ่งสมหวังก็มี อีกปีหนึ่งสมหวังก็มี นี่คือการ ส่งผลของคาอธิษฐานด้วยกาลังบุญของเรา
เวลาอธิษฐานจิต เราอธิษฐานให้คนอื่นได้ไหม ? เราส่งพลังบุญได้ วิธีแผ่เมตตาวิธีแผ่บุญที่บอกให้ น้อมพลังบุญมาใส่ตัวเราให้เต็ม บางครั้งที่พ่อแม่ญาติพี่น้องหรือเพื่อนสนิทเกิดไม่สบายไม่มีพลัง เราก็ส่ง พลังบุญนี้ไปให้ หรือ(ใคร)มีความเหนื่อยล้าอ่อนแอ เราก็ส่งพลังบุญนี่แหละไปให้ เขาก็จะรับได้ จิตที่เป็น บุญของเราตรงนี้เป็นพลังจิต สังเกตดูว่า การที่เราอธิษฐานจิตน้อมถึงบุญกุศลที่เราได้ทา น้อมเข้ามาใส่ตัว ตัวเรายังรู้สึกเลยว่ามันมีความหนาแน่น แล้วทาให้รูปนี้มีความตั้งมั่นขึ้นแม้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ๆ เป็นการ บรรเทาความทุกข์ชั่วขณะหนึ่ง ๆ จากนั้นก็ต้องดูแลตามเหตุปัจจัยของแต่ละคนไปหรือของแต่ละอาการไป
แล้วอีกอย่างหนึ่งสังเกตว่า อาจารย์เขียนคาอธิษฐานเวลาขึ้นกรรมฐาน ใช้คาว่า “อิมัง วิปัสสนา กัมมัฏฐานัง สมาทิยามิ ข้าพเจ้าขอสมาทานซึ่งวิปัสสนากรรมฐาน ขอให้การปฏิบัติของข้าพเจ้าจงเป็นไป เพื่อมรรคผลนิพพานโดยฉับพลันเทอญ” ไม่ใช่ขอให้เกิดนะ จงเป็นไปคือต้องทา เราทาแล้วเราก็จะเป็นไป ในปัจจุบันได้ง่ายขึ้น ทาไมอาจารย์ไม่ขอให้ถึงมรรคผลนิพพานในอนาคตกาลโน้น แล้วก็หายเงียบไป เมื่อ ไหร่ก็ไม่รู้! ทาไมไม่ปัจจุบัน!? เรามีชีวิตอยู่แค่ปัจจุบัน จงทาปัจจุบันให้ดี! “โน้น” นี่ไว้ทีหลัง ถ้าเกิดต่อก็ว่า กันไป ให้เป็นปัจจุบันเรื่อย ๆ
คา อธษิ ฐานขอกรรมฐานสมยั กอ่ นกบั สมยั นตี้ า่ งกนั อยา่ งไร ? ตอ้ งถามคนสมยั กอ่ นเวลาอธษิ ฐานจติ จิตเขามุ่งไปที่ไหน ? โยมศักดามุ่งไปไหน ? จาไม่ได้แล้ว เวลาเขาสมาทานเขาตั้งจิตอธิษฐานปุ๊บ จิตเขาจะ มุ่งมาหาอาจารย์ เห็นเลยนะ สว่างวับ ๆ ๆ เขามุ่งเข้ามาหาอาจารย์ทุกคนเลย เวลาสอนนี่สอนง่ายมากเลย เข้าใจง่ายมากเลย ตอนหลังบอกให้ตั้งจิตเพื่อมรรคผลนิพพาน เขามุ่งไปนิพพานอย่างเดียว ไม่เห็นเลยจิต เขาไปไหน บางคนก็มี วับ ๆ ๆ เข้ามา เห็นจิตเขาพุ่งเข้ามาหาอาจารย์ ขอให้อาจารย์ช่วยสอนหน่อย พร้อม ที่จะเชื่อฟังอาจารย์ บางคนถึงเมื่อไหร่ก็ช่างมัน... ก็ว่างเปล่าไป เวลาปฏิบัติก็คอยสังเกต คนนี้ตั้งจิตแบบนี้ สภาวะเขาเป็นยังไง คนนี้ตั้งจิตแบบนี้สภาวะเขาเป็นยังไง สภาวะที่เกิดขึ้นจะเป็นตัวบอกเลย
ตอนแรกอาจารย์ก็ไม่เชื่อ ก็คิดแบบทั่วไปนะ ธรรมะเราปฏิบัติยังไงก็ได้ ธรรมะที่ไหนก็เหมือนกัน หมด เราก็ฟังธรรมะแล้วไปปฏิบัติเอาเอง เราไม่รู้ว่าหลักของการปฏิบัติคืออะไร คิดว่าธรรมะแค่ปล่อยวาง ได้ก็ดีแล้ว แน่นอนปล่อยวางได้ดีอยู่แล้ว แต่วิธีปล่อยวางทาอย่างไรล่ะ เราก็ไม่รู้อีก! จนมาเจอท่านแม่ครู นี่แหละที่เรามีครูบาอาจารย์จริง ๆ ที่คอยชี้แนะแก้ปัญหาให้ทุกอย่าง ในทุก ๆ อาการที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะสุข มาก ๆ จนติดท่านก็แก้ให้พ้นไปได้ ไม่ว่าจะเจออุปสรรคหรือว่าคิดมาก ท่านก็มาชี้ทางแก้ให้ได้ เจออารมณ์ ที่ไม่ดี แล้วเหมือนกับทาให้ปฏิบัติได้ไม่ดี ท่านก็ชี้ทางว่าแก้แบบนี้นะ ทาแบบนี้นะ... เราก็รู้สึกว่ามีครูบา อาจารย์ที่ชี้แนะให้เราเห็นชัดเจนในแต่ละเรื่อง แต่ละอย่าง แต่ละขณะว่าเป็นไปอย่างไร
ตอนทา ไปไมเ่ ขา้ ใจหรอก แตม่ นั่ ใจ! เปน็ เรอื่ งแปลกมากเลยนะ ไมเ่ ขา้ ใจแตม่ นั่ ใจวา่ ทา ถกู แลว้ ภาษา เราเรียกใช้เซ้นส์ มันมีเซ้นส์ (sense) นิด ๆ ไม่เข้าใจว่าแปลว่าอะไรหรือเรียกว่าอะไรหรอก แต่พอทาตาม