Page 27 - I am + | Editie 3

Om te beginnen streven we ernaar dat iemand medicatie gebruikt die hiv effectief onderdrukt én die de patiënt probleemloos verdraagt. In gewone taal: de pillen moeten
werken en iemand moet zich er prettig bij voelen.
Vroeger zeiden we: ‘Never change a winning team.’ Die tijd is echt voorbij. Er zijn nu zo veel combinaties die goed werken. Er zijn maar weinig patiënten die geen keuze hebben. Soms is er een beperking: als het virus
ooit tegen bepaalde middelen resistent is geworden, als iemand allergisch op bepaalde middelen heeft gereageerd of bijvoorbeeld
als iemand minder goed werkende nieren heeft. Met alle keuzes die we hebben lukt het meestal wel om een andere combinatie samen te stellen als iemand ergens niet goed op reageert. Bovendien kun je bijna altijd terug naar je oude medicatie.
Een goed gesprek over je hiv-behandeling vind ik belangrijk. Als iemand overstapt, moet hij of zij goed weten waarom dat is, en daar realistische verwachtingen van hebben. Het kan zijn dat ik als dokter voorstel om over te stappen, bijvoorbeeld vanwege een afwij- king bij het bloedonderzoek. Het komt veel vaker voor dat de patiënt zelf begint over een overstap, bijvoorbeeld omdat hij last heeft van een bijwerking. Als we de verwachtingen goed hebben besproken, kunnen we na een paar maanden evalueren: voldoet de nieuwe medicatie aan die verwachtingen?
We kunnen vooraf niet zeggen: je krijgt geen bijwerking van die medicatie. Dat kunnen we
niet aan de kleur van iemands ogen zien. Soms
is het duidelijk: iemand start met medicatie en krijgt een klacht waarvan we weten dat die vaker voorkomt bij die medicatie. Maar deels is het een persoonlijk gevoel: hier voel ik me goed bij en daar voel ik me niet goed bij. Het is niet eenvoudig om daar als dokter of verpleegkundige advies in te geven.
Het wordt lastig als iemand zegt: ik heb twee keer in de week hoofdpijn, komt dat door mijn nieuwe medicatie? Misschien wel, maar het kan ook zijn dat er iets anders speelt. Als dokter kan ik moei- lijk aantonen dat dat wel of geen bijwerking van die nieuwe medicatie is, maar een overstap is dan het proberen waard; het is daarbij belangrijk dat de patiënt weet dat dat geen garantie is dat zijn hoofdpijn verdwijnt.
Als een patiënt tussendoor denkt dat er iets verbeterd kan worden, dan stimuleren we dat iemand even belt. Het is hartstikke zonde als iemand een half jaar doorloopt met een klacht, terwijl we er misschien makkelijk iets aan hadden kunnen doen.
Het komt voor dat iemand een pil goed verdraagt, maar dat ie het prettig vindt om dezelfde pil te gebruiken als zijn nieuwe partner. Of dat iemand geen vertrouwen heeft in een pil. Daar moeten we goed naar luisteren. Je kunt niet verwachten dat iemand jarenlang dagelijks trouw medicatie inneemt, als hij het een vervelende pil vindt. Hiv-behandeling is een individuele puzzel.
Een goed gesprek over je hiv-behandeling vind ik belangrijk
27