Page 5 - RECENSIE II.indd

Recensie
Terug naar de bronnen van de euritmie
Werner Barfod leidde dertig jaar lang de Euritmie Academie in Den Haag. Hij schreef verschillende in de euritmie inleidende boe- ken, waaronder Tierkreisgesten und Men- schenwesen - Ein Weg zu den Quellen der Eurythmie, dat verscheen aan het eind van Barfods periode in Den Haag, als vrucht van zijn didactische werken. Een boek overigens dat volgens hem ‘niet alleen gele zen, maar beproefd, geleefd en gedaan wilde zijn’.
Paul Peter Vink heeft dit werk nu niet al- leen ‘vertaald’, maar gesystematiseerd en bewerkt, ingevlochten in de andere van Bar- fods werken, zelf op de bronnen terugge- voerd en uitvoerig becommentarieerd en verdiept. Het ‘bronnenboek’ van 200 pagi- na’s groeide onder de handen van Paul Peter Vink uit tot een levenswerk van bijna 1400 pagina’s. Ongetwijfeld een ‘must have’ voor euritmisten en voor wie de euritmie na aan het hart ligt: een encyclopedie van de antro- posofie vanuit het centrale perspectief van de euritmie als verbeelding van de schep- pende kracht van het Woord.
Het boek is ingedeeld in vier ‘boeken’. Boek I gaat over de euritmische dieren­ riemgebaren, die worden ingeleid met een antroposofische beschouwing over de die- renriem, gevolgd door een bespreking van de gebaren in verbinding met de consonan- ten en de Twaalf stemmingen van Rudolf Steiner.
Boek Il behandelt de zeven euritmi sche planeetgebaren,de streefrichtingen van het Ik in de ziel.
Boek III dringt door tot het bewegen zelf in de euritmie door in zijn vierledigheid vanuit de wezensdelen van de mens. Het kunstzin- nig proces van de euritmie wordt beschre­ ven. De kosmische voorbeelden worden schepp­ ings­ en vormgevingsprincipes, waarmee de mens in zijn spreken en bewegen een nieuwe kunstvorm voortbrengt.
Boek IV behandelt tenslotte de zeven eu- ritmische meditaties: IAO, licht en zwaarte,
het pentagram, de zeven kleuren, het Halle- lujah, ‘lch denke die Rede...’ en de TAO­medi- tatie. Deze omvatten de scholingsweg in de euritmie en zijn door Werner Barfod in af- zonderlijke publicaties behandeld, die hier zijn samengebracht. Het geheel van de vier boeken is een indrukwekkend overzicht van de scholing in de euritmie.
Met de euritmie wordt de antroposofie tot kunst. Omgekeerd is de euritmie steeds door de antroposofie te verdiepen.
In twaalf appendices (samen goed voor ruim 300 bladzijden) met veel oorspronke- lijke bronnen bij Rudolf Steiner neemt Paul Peter Vink verder zelf het woord om aan de hand van antroposofische auteurs en he- dendaagse wetenschappers en filosofische auteurs, puttend uit een grote belezen- heid, de hoofdonderwerpen nader toe te lichten. Hij gaat grondig te werk, met pagi- na’s eindnoten in vele van de appendices, waarbij in de met cijfers aangeduide eind- noten van de appendices weer eindnoten met *** verschijnen.
De dertiende en laats te appendix is een vertaling van de Grondsteenlegging.
In een ‘glossarium’ van ruim honderd bladzijden worden tenslotte grondbegrip- pen van de antroposofie samengevat, die in de hoofdstukken niet konden worden besproken zonder de tekst te onderbreken
Nee, dit boek leest men niet zomaar even uit,maar wie wil studeren op de ‘bron- nen’ vindt bijna alles hier samengebracht. Het moet een leven van lange en geduldige studie zijn dat hier aan de lezer biedt wat men nodig heeft voor een dieper begrip van de euritmie. Paul Peter Vink i s boven- dien een auteur die werkelijk op de hoogte is van de stand van zaken in de wetenschap- pelijke discussie.
In een interview met lmke Jelle van Dam uit 2017 wijst Paul Peter Vink erop dat hem gaandeweg steeds meer bewust werd, hoe de euritmie de potentie heeft om een dra-
5