Page 74 - Sprinting voor Sophia

ARIE ROLLOOS:
van ‘geven naar doen’
voor stichting Vrienden
van Sophia
Wanneer je binnenloopt in de loods bij Arie Rolloos val je even stil. Noem een auto die in een jongensdroom voorkomt en hij staat je hier brutaal in stilte aan te staren. Porsche, Corvette, maar ook zijn eerste Kever, die hij al kocht toen hij 14 jaar was. Arie is echt een liefhebber van de oude klassiekers.
“Op mijn 14de had ik eigenlijk 1 droomauto.
De oranje Corvette C3, een machtig mooie auto. Deze heb ik, jaren later, per toeval kunnen kopen in Amerika. Ik neem dan ook graag deel aan rally’s. Naast Sprinting Sophia doe ik ook andere ritten. Ik ben hierin gerold door mijn vriend Arthur Bouw, ik ken niemand die zo barmhartig is als hij. Samen met Arthur hebben we een aantal jaar geleden de Vrienden van... opgericht, een stichting van 15 vrienden, waar we ons ook richten op kleinschalige lokale initiatieven.
"Zo’n dag is op voor- hand al geslaagd, als je weet dat je met die kin- deren mag gaan rijden."
Twee keer heb ik nu meegedaan aan Sprinting Sophia. Zo’n dag is op voorhand al geslaagd, als je weet dat je met die kinderen mag gaan rijden. Bas, uit Stellendam, is geboren in het Sophia met 6 vingers, 6 tenen en een nieraf-
10 JAAR SPRINTING SOPHIA
74
wijking, zat de eerste keer bij mij in de auto. Bas was 18 jaar toen ik hem leerde kennen, inmiddels is hij 21 jaar. Ik krijg nu dagelijks ap- pjes van hem, geweldig. Tijdens zo’n rit probeer je vooral positief te zijn voor een kind. Overal waar je over begint zit een drempel in omdat dingen nu eenmaal anders zijn. Je richt je op hobby’s bijvoorbeeld. Zoals die ene keer met een jochie in de auto voor stichting Doe een Wens. Het jongetje was ziek en zou niet meer beter worden. Ik hoorde dat hij fan was van Feyenoord, dan rijd ik natuurlijk via de Kuip en maken we een selfie.
"Ik weet nu; zelf iets doen is veel leuker"
Kijk, je kunt op een aantal manieren meedoen aan een goed doel; je kunt geld schenken of jezelf inzetten en de kinderen een leuke dag bezorgen. Ik heb met mijn eigen bedrijf over
de hele wereld gereisd. Wij, mijn broer en ik, gaven jaarlijks een flink bedrag aan goede doe- len, maar dat ging alleen om een financiële bij- drage. Ik weet nu; zelf iets doen is veel leuker. Sommige momenten blijven je echt bij. Bijvoor- beeld die ene keer dat we een pallet speelgoed brachten bij Pameijer, een dagopvang voor geestelijk gehandicapte kinderen. Wij hebben in de auto zitten janken op de terugweg. Je hebt allemaal wel eens een kind gezien dat geestelijk gehandicapt is, maar zo’n hele groep bij elkaar is echt heel indrukwekkend.