Page 109 - หนังสือเอกลักษณ์ของระบอบประชาธิปไตย_E-Book

กกต. เองกไ็ มไ ดถ้ อ่ วา พระมห้ากษตั รยิ แ์ ลิะพระบัรมวงศูต์ อ้ งทุ่รงไปใชส้ ทุ่ิ ธัเิ ลิอ่ กตงั แลิะ กกต. เองกเ็ ชอ่ วา การนัําพระมห้ากษตั รยิ แ์ ลิะพระบัรมวงศูม์ าใชใ้ นัการเสนัอให้เ้ ปนั็ ผสู้ มควรไดร้ บัั เลิ่อกเป็นันัายกรัฐมนัตรีทุ่ําไมได้ เพราะขัดตอประเพณีการปกครองดังกลิาว จ้ึงย่นัขอย่บั พรรคการเม่องทุ่ีกระทุ่ําการขัดประเพณีการปกครอง
ในัคดนัี ศูี าลิรฐั ธัรรมนัญ์ู วนัิ จ้ิ ฉยั วา “สีาระสีําคญั ซิงึ เปน็ หลักั การขนั พนื ฐาน ของระบอบการปกครองประชาธิิปไตยของไที่ย ได้ระบุไว้้ในคว้าม่ของพระราชหัตถ้เลัขา ที่ี๑/๖๐ลังว้นั ที่ี๑๔พฤศจกิ ายนพทีุ่ ธิศกั ราช๒๔๗๕ที่ว้ี า่ พระบรม่ว้งศานวุ้ งศต์ งั แตช่ นั หม่อ่ ม่เจา้ ขึนไปย่อม่ดํารงอยู่เหนือการเม่ืองที่ังหลัาย หลัักการพืนฐานดังกลั่าว้ ถ้ือเป็นที่ังเจตนารม่ณ์ ร่ว้ม่ของการสีถ้าปนาระบอบการปกครองของไที่ยไว้้ในรัฐธิรรม่นูญแต่เริม่แรก แลัะเป็น ฉันที่าม่ติที่ีฝายสีภาผู้แที่นราษัฎรใหการยอมรับัปฏิิบััติิสืืบัติอมา ว้่า พระม่หากษััตริย์แลัะ พระบรม่ว้งศานุว้งศ์ชันสีูงคว้รดํารงฐานะอยู่เหนือการเม่ือง โดยเฉพาะในแง่การไม่่เข้าไปม่ี บที่บาที่เปน็ ฝก ฝา ยตอ่ สีแู้ ขง่ ขนั รณรงคที่์ างการเม่อื งอนั อาจจะนําม่าซิงึ การโจม่ตี ตเิ ตยี น แลัะ กระที่บตอ่ คว้าม่สีงบเรยี บรอ้ ยสีม่คั รสีม่านเปน็ อนั หนงึ อนั เดยี ว้กนั ในระหว้า่ งสีถ้าบนั พระม่หา กษัตั รยิ ก์ บั ราษัฎร ที่เี ปน็ หลักั การพนูื ฐานูของประเพณีกี ารปกครองในูระบัอบัประชาธปิ ไติย อนูั มพี ระมหากษัติั รยิ ทุ รงเปนู ประมขุ ถงึ แมก้ ารจ้ดั ทุ่ํารา งรฐั ธัรรมนัญ์ู แห้ง ราชอาณาจ้กั รไทุ่ย พุที่ธิศักราช ๒๔๙๘ ซิึงได้เว้้นการบัญญัติจํากัดบที่บาที่ของพระบรม่ว้งศานุว้งศ์ในที่างการ เม่อื งไว้ใ้ นรฐั ธิรรม่นญู กต็ าม่ แตก่ ระนัน กห็ าไดที่้ ําใหห้ ลักั การพืน ฐานที่างรฐั ธิรรม่นญู ว้า่ ดว้้ ย ฐานะของสีม่าชิกพระบรม่ราชว้งศ์อันเป็นที่ีเคารพเหนือการถู้กติเตียนแลัะไม่่คว้รแก่ ตําแหน่งการเม่ืองอันอาจกระที่บกระเที่ือนต่อคว้าม่เป็นกลัางของสีถ้าบันพระม่หากษััตริย์ ตอ้ งถ้กู ลับลัา้ งไปไม่่ ดงั ปรากฏิเปน็ ที่ปี ระจกั ษัใ์ นคําว้นิ จิ ฉยั ศาลัรฐั ธิรรม่นญู ที่ี ๖/๒๕๔๓ แลัะ สีอดคลั้องกับหลัักการที่ีถ้ือว้่า พระม่หากษััตริย์ “ที่รงราชย์ แต่ม่ิได้ที่รงปกครอง” (reigns, but does not rule) อันเป็นหลัักการที่างรัฐธิรรม่นูญในระบอบประชาธิิปไตยแบบรัฐสีภา ในนานาอารยประเที่ศซิึง ม่พี ระม่หากษัตั รยิ เ์ ปน็ ประม่ขุ ของรฐั การกระที่ําของผถู้้ กู รอ้ งยอ่ ม่ ม่ีผลัให้หลัักการพืนฐานของระบอบการปกครองแบบประชาธิิปไตยอันม่ีพระม่หากษััตริย์ ที่รงเป็นประมุ่ขของไที่ยที่ีถ้ือว้่าพระม่หากษััตริย์ที่รงราชย์ แต่ม่ิได้ที่รงปกครองต้องถู้กเซิาะ กร่อนบ่อนที่ําลัายให้เสีือม่ที่ราม่ไปโดยปริยาย”
ภาคผนวก ๒ : ประเพณีการปกครองประเทศไทยในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริยทรงเปนประมุข โดย : บวรศักดิ์ อุวรรณโณ
101