Page 21 - จุลสารลำน้ำชี
P. 21
เรื่องราวเล่าซ้า ๆ บอกเล่าว่า ใครจะรู้ดีเท่าคนที่พึ่งพาอาศัยป่า เมื่อป่าถูกทาลาย ต้นไม้ถูกตัด ขาดความอุดมสมบูรณ์ คนเหล่าน้ีเองจึง “สู้ยิบ” แม้จะเป็นชาวบ้านธรรมดา ซ่ึงประมวล มาลัย ชาวบ้านตาบลเขาคอก อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ได้ทาให้เห็นแล้ว
ป่าชุมชนของตาบลเขาคอกไม่ใช่ป่าผืนใหญ่ติดกัน แต่มีลักษณะเป็นป่าผืนใหญ่บ้างเล็กบ้าง ลักษณะพื้นท่ีจะคล้ายคลึงกัน โดยลักษณะเป็นป่าโคก หรือป่าเต็ง รัง ไม้แดงเป็นส่วนใหญ่ ส่วนใหญ่ ชาวบ้านประกอบอาชีพทาเกษตรกรรม ปลูกอ้อย มันสาปะหลัง และทานา ซ่ึงรายได้ไม่สูงมาก แต่ไม่เคยจนอาหาร เพราะป่าท่ีมีชาวบ้านได้ใช้ประโยชน์เป็นแหล่งอาหาร เก็บเห็ด ดอกกระเจียว ไข่มดแดง ของป่าตามฤดูกาลอีกมากมาย
กระทั่งมีคนนอกพ้ืนท่ีมาตัดไม้ในป่า เอาไปทาฟาร์มไก่ ตัดกองไว้แล้วเอาสิบล้อเข้ามาเตรียม ขนไม้กองพะเนิน ชาวบ้านก็ไม่กล้าไปผลักดัน เพราะกลัว แม้การกระทาของคนนอกนั้นจะเป็นการ ทุบทาลายหม้อข้าว แหล่งอาหาร และป่าของชุมชนก็ตาม แต่ไม่ใช่ “ประมวล มาลัย” ที่ซ้อนท้าย มอเตอร์ไซด์ เพ่ือไปขอความช่วยเหลือหน่วยงานท่ีเกี่ยวข้องให้เข้ามาห้ามและจับกุมคนตัดไม้
ด้วยความสาคัญของป่าเขาคอกที่เป็นป่าต้นน้าสาขาของลาน้าชีแล้ว ยังเป็นป่าผืนสุดท้าย ของชาวประโคนชัย มีอาณาเขตเชื่อมต่อกับป่า 5 หมู่บ้าน คือ บ้านละหอกกระสัง บ้านโคกกะนัง บ้านโคกเศรษฐี บ้านเขาคอก หมู่ 1 และบ้านเขาคอกหมู่ 15 และยังมีพื้นท่ีเชื่อมต่อกับอีก 2 ตาบล 2 อาเภอ คือตาบลหนองไม้งาม อาเภอบ้านกรวด กับ ตาบลจระเข้มาก อาเภอประโคนชัย
รวมพลังเครือข่ายลน้าชี: สายธารธรรมชาติและวัฒนธรรมไม่มีสิ้นสุด 17
