Page 47 - จุลสารลำน้ำชี
P. 47
จาก “ปา่ ครอบครวั ” สู่ “ปา่ รมิ นา้ ” และการพทิ กั ษล์ นา้ ชี :
นำายวิเชียร สัตตธารา
“เราปลูกกันในวันนี้ถือว่า
เรา “ซ้ือเวลา” คืนความสมบูรณ์ของป่าให้ลูกหลานเราได้เร็วขึ้น ถ้ารอไว้ให้ลูกหลานเราปลูก ถึงเวลาน้ันมันอาจจะสายเกินไปเสียแล้วก็ได้”
ความในใจของ วิเชียร สัตตธารา ที่บันดาลให้เขาเริ่มพัฒนาที่ดินตนเอง เพื่อสร้างป่า ซึ่งต่อมาได้ชื่อว่า “ป่าครอบครัว”
การปลูกป่าเริ่มต้นปี 2535 ในที่ดินของตนเอง 25 ไร่ เป็นที่ที่อยู่ใกล้ ๆ กับริมน้าชี ก่อนจะขยายเพ่ิมเป็น 34 ไร่ และ 88 ไร่ ในปี 2540 และปี 2549 ตามลาดับ เขาพลิกฟื้นที่น้าท่วม เพาะปลูกอะไรไม่ค่อยได้ผล ซึ่งไม่มีราคาและไม่เป็นที่ต้องการ ให้เพิ่มคุณค่ามากขึ้น
จากการปลูกต้นไม้หลากหลายชนิดพันธุ์ และขนาดทั้งไม้พื้นล่าง ไม้พุ่มและไม้ยืนต้น เลียนแบบป่าธรรมชาติ เกิดการสั่งสมเป็นความรู้เรื่องต้นไม้ที่เหมาะกับพื้นท่ีและระบบนิเวศ เช่น ไม้ที่ข้ึนได้ดีในที่แล้ง ไม้ท่ีทนน้าท่วมได้นาน ไม้ท่ีเจริญเติบโตได้ดี เช่น สะเดา ยางนา สัก สาโรง และ ไมแ้ ดง หรอื การปลกู พชื ลม้ ลกุ ไมว่ า่ จะเปน็ กลว้ ย ถว่ั ลสิ ง และสมนุ ไพรตา่ ง ๆ แทรกในแปลงในชว่ งแรก ของการปลูกป่า ช่วยสร้างรายได้รายวันและรายเดือน
รวมพลังเครือข่ายลน้าชี: สายธารธรรมชาติและวัฒนธรรมไม่มีสิ้นสุด 43