Page 102 - การบูรณาการศิลปะในงานศิลปประดิษฐ์ ทฤษฏีสู่การประยุกต์ โดยผู้ช่วยศาสตราจารย์เสริมศรี สงเนียม

ร่ปแบบของจัังหวัะ
1. จัังหวะแบบซ้ํา (Repetitive Rhythm) จัังหวะแบบซ้ํา เป็นการเคิล้อนไหวัที่่เกิดจาก การซึ่ํา ขององคิป์ ระกอบที่เ่ หมอ้ นกนั ในระยะหา่ ง ที่่เที่่ากัน ก่อให้เกิดคิวัามรู้สึกมันคิง เป็นระเบ่ยบ และคิาดการณ์์ได้ เช้่น การจัดวัางรูปที่รง ที่เ่ หมอ้ นกนั ในระยะหา่ งที่เ่ ที่า่ กนั การใช้ส้ ที่่ ซึ่่ ํา กนั อย่างสมําเสมอ หร้อการสร้างลวัดลายด้วัยเส้น ที่่ม่ระยะห่างเที่่ากัน จังหวัะแบบน่พื้บได้ในงาน ออกแบบลวัดลายผ้า การจัดวัางองคิ์ประกอบ ในสถึาป้ติยกรรม และการออกแบบกราฟ้ิก
2. จัังหวะแบบสูลับ (Alternating Rhythm) จัังหวะแบบสูลับ เป็นการเคิล้อนไหวัที่่เกิดจาก การสลับกันขององคิ์ประกอบที่่แติกติ่างกัน อย่างเป็นระบบ สร้างคิวัามน่าสนใจด้วัย คิวัามแติกติ่างที่่ม่ระเบ่ยบ เช้่น การสลับขนาด ใหญ่-เล็ก การสลับส่สองส่ หร้อการสลับรูปที่รง ที่่แติกติ่างกัน จังหวัะแบบน่ช้่วัยสร้าง คิวัามม่ช้่วัิติช้่วัาแติ่ยังคิงคิวัามเป็นระเบ่ยบ พื้บได้ในงานศิิลปะแบบลวังติา (Op Art) งานออกแบบลวัดลายผา้ และงานประดบั ติกแติง่
3. จัังหวะแบบก้าวหนู้า (Progressive Rhythm) จัังหวะแบบก้าวหนู้า เป็นการเคิล้อนไหวัที่่เกิด จากการเปลย่ นแปลงขององคิป์ ระกอบอยา่ งเปน็ ลําดับ ที่ําให้เกิดคิวัามรู้สึกพื้ัฒนา เติิบโติ หร้อ เคิล้อนที่่ เช้่น การเปล่ยนขนาดจากเล็กไปใหญ่ การไล่นําหนักส่ หร้อการเปลย่ นรปู ที่รงที่ล่ ะนอ้ ย จงั หวัะแบบนส่ รา้ งคิวัามนา่ สนใจดวั้ ยการพื้ฒั นาที่ติ่ อ่ เนอ้ ง พื้บไดใ้ นงานจติิ รกรรม ประติมิ ากรรม และ การออกแบบที่่ติ้องการแสดงการเปล่ยนแปลง
ภาพที่่ 3.32 จุังห้วะแบบซํา ที่่มา : เสริมศร่ สงเน่ยม
ภาพที่่ 3.33 จุจุังห้วะแบบสลับ ที่่มา : เสริมศร่ สงเน่ยม
ภ
่
ั
้
้
ภา
า
พ
พ
ที่
ที่

่3
3
.
.3
3
4
4
จุ
จุั
ง
งห้
ห้ว
วะ
ะ
แ
แ
บ
บ
บ
บก
ก้
า
ที่่มา : เสริมศร่ สงเน่ยม
า
าว
วห้
ห้น
น
้า
ภาพที่่ 3.35 จุังห้วะในงานกราฟก ที่่มา : www.freepik.com
100
การบููรณาการศิิลปะในงานศิิลปประดิิษฐ์์
: ทฤษฎีีสู่่การประยุุกต์์