Page 100 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

70
70
(ก) (ข) รูปที่3-4(ก)และ(ข)ตัวอยางหมุดบังคับภาพถายแบบเปาธรรมชาตซิึ่งเปนมุมของคลองน้ําริมถนน
(ดัดแปลงจาก Aguiar et al., 2012)
คาพิกัดที่ไดจากวิธีการทางดาวเทียมจะเปนคาพิกัดสามมิติ ซึ่งปกติแลวระบบพิกัดอางอิง (Coordinate Reference System) จะตองประกอบดวยองคประกอบ 2 สวนคือ (1) พื้นหลักฐานทางยีออเดซี (Geodetic Datum) ซึ่งเปนพื้นผิวอางอิง ที่ใชในการคํานวณงานรังวัด และ (2) รูปแบบระบบพิกัด ซึ่งจะตองมีรายละเอียดของการนิยามระบบแกนพิกัดอางอิง รายละเอียดนิยามคาพิกัด และระบบการฉายแผนที่ (Map Projection) ที่ใช การเลือกใชระบบพิกัดอางอิงจึงขึ้นกับพื้น หลักฐานทางยีออเดซี รูปแบบของคาพิกัดและระบบพิกัดอางอิง สําหรับประเทศไทยสามารถเลือกกําหนดขึ้นจากพื้นหลักฐาน ทางยีออเดซี และรูปแบบระบบพิกัด ดังตอไปนี้
3.1.4.1.1 พื้นหลักฐานทางยีออเดซี
พื้นหลักฐานทางยีออเดซี (Geodetic Datum) หรือพื้นหลักฐานแผนที่ของประเทศไทยไดกําหนดใหเลือกใชได 2 พื้น หลักฐาน คือ พื้นหลักฐาน WGS84 และพื้นหลักฐานอินเดียน พ.ศ. 2518 (Indian 1975)
1) พื้นหลักฐาน WGS84 เปนพื้นหลักฐานสากลที่จัดทําขึ้นโดย Defense Mapping Agency (DMA) หรือปจจุบัน คือ National Geospatial-Intelligence Agency (NGA) ของประเทศสหรัฐอเมริกา โดยปกติแลวจะใชเปน พื้นหลักฐานของดาวเทียมระบบ GPS เปนพื้นหลักฐานรูปทรงรี ซึ่งมีคาพารามิเตอรดังนี้
 Ellipsoid: "WGS84"
 คากึ่งแกนยาว (Semi-major Axis, a) เปน 6,378,137 ม.
 คาการยุบตัว (Flattening, f) เปน 1/298.257223563
2) พื้นหลักฐานอินเดียน พ.ศ. 2518 (Indian 1975) เปนพื้นหลักฐานทองถิ่นของประเทศไทย ที่จัดทําขึ้นโดยการ ทํางานรังวัดภาคพื้นดินดวยวิธีขายสามเหลี่ยมและงานวงรอบ เปนพื้นหลักฐานรูปทรงรี ซึ่งมีคาพารามิเตอร ดังนี้
การสำาํา รวจด้้วยภาพถ่่าย (Photogrammetry)