Page 165 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

135
จากหลักการขา งตนไดแสดงใหเห็นวา การมองเห็นทรวดทรงสามมิติของวัตถุใด ๆ นั้นสามารถที่กระทําไดโดยการใช จุดภาพของวัตถุนั้น ๆ ผานวิธีการของภาพถายดังแสดงในรูปที่ 5-4ก ที่สมมติใหมีการบินถายภาพถายทางอากาศคูหนึ่งซึ่งมี ตําแหนงจุดเปดถายภาพเปน L1 และ L2 พรอมทั้งกําหนดใหจุดเปดถายทั้งสองนี้หางกันเปนระยะ B ซึ่งในการสํารวจดวย ภาพถายจะเรียกวา ระยะฐานถายภาพในอากาศ (Air Base: B) และบินถายภาพที่ระดับสูงแนวบินเดียวกัน H เมตรเหนือระดับ ภูมิประเทศ ทั้งนี้บนภาพถายทางอากาศคูนี้จะปรากฏมีภาพของอาคารบนภาพถาย โดยที่ตําแหนงยอดและฐานของอาคารซึ่ง เปนตําแหนงณจุดMและNตามลําดับจะปรากฏเปนจุดm1และn1ในภาพซายและm2 และn2ในภาพขวาตามลําดับ และหากนําภาพทั้งสองมาวางบนโตะแลวสามารถบังคับใหตาซายมองเห็นเฉพาะภาพซาย และบังคับใหตาขวาเห็นมองเฉพาะ ภาพขวาได อาคารนี้จะปรากฏตอการรับรูของผูมองในลักษณะภาพสามมิติผานการมองภาพถายได และยิ่งไปกวานั้น สมอง ของผูมองก็สามารถที่จะรับรูไดถึงความสูงของอาคารตามคามุมเหลื่อมที่แปรเปลี่ยนไป กลาวคือ เมื่อตามองผานบริเวณพื้นที่ สวนซอน (Overlap Area) ดังรูปที่ 5-4ข สมองจะเกิดการรับรูสภาพสามมิติอยางตอเนื่องไปทั่วทั้งบริเวณ ความรูสึกนี้เกิดจาก การเปลี่ยนของมุมเหลื่อมเมื่อมองไปยังจุดจํานวนอนันตที่ประกอบกันขึ้นเปนพื้นที่นั้น รูปจําลองที่มองเห็นนี้เรียกวา รูปจําลอง สามมิติ (Stereoscopic Model หรือ Stereo Model) และภาพถายคูนี้เรียกวา ภาพคูซอนหรือคูภาพสามมิติ (Stereo Pair)
(ก) (ข)
รูปที่ 5-4 (ก) ภาพคูซอนสามมิติท่ีถาย ณ จุดเปดถายภาพ L1 และ L2 โดยมีอาคารปรากฏในบริเวณสวนซอนของภาพถาย (ดัดแปลงจาก วิชา จิวาลัย และ ปรีชา วงศวิทวัส, 2531) และ (ข) การมองเห็นรูปจําลองของอาคารสามมิติบนภาพคูซอน
(Stereoscopic Model) บนภาพคูซอน (ดัดแปลงจาก Jensen, 2007)
ผศ.ดร.ชาติิชาย ไวยสุุระสุิงห์์
135