Page 239 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry
P. 239
209
(ก)
(ข)
รูปที่ 7-11 (ก) กระบวนการถายภาพดิจิทัลจะจัดเก็บคาสีของวัตถุดําเนินการจัดเรียงขอมูลภาพออกเปนจุดภาพและเมื่อ (ข)ภาพถายผานกระบวนการดัดแกภาพถายออรโธจะทําใหภาพดงั้เดิมเมื่อทาบลงบนพิกัดแผนที่ภาพใหมแลว จะไมซอนทับลงไดอยางพอดีทําใหใหมตองมีการเรียงขอมูลภาพใหม (Image Resampling) (ดัดแปลงจาก Linder, 2016)
จากรูปที่ 7-11 ซึ่งเปนรูปที่ขยายมาจากสวนของภาพดั้งเดิมที่ทาบกับแผนที่ซึ่งเปนบล็อคใหมที่สะทอนใหเห็นวา จุดภาพของภาพดั้งเดิมจะไมสามารถที่จะทาบลงพอดีกับจุดภาพของบล็อคใหม ดังนั้น หลักการงาย ๆ ในการกําหนดคาระดับ ความเขมของสี ณ จุดภาพใหมคือ การพิจารณาคาระดับความเขมของสีเดิมจากจุดภาพเกาที่ซอนทับแลวมีตําแหนงใกลเคียง กัน จากนั้นนําคาคาระดับความเขมของสีเดิมจากจุดภาพเกาที่ไดมาวิเคราะหเพื่อหาคาระดับความเขมของสี ณ จุดภาพใหม งมี วิธีการพิจารณาแบงออกเปน 3 วิธีการดวยกันคือ
1. การใชตําแหนงที่ใกลที่สุด (Nearest Neighborhood) เปนการเลือกเอาคาระดับความเขมของสีจากจุดภาพเกา ที่อยูใกลเคียงที่สุดมาใสเปนคาระดับความของสี ณ จุดภาพใหมที่พิจารณา ดังรูปที่ 7-12
2. การเติมแบบเสนคู (Bilinear Interpolation) เปนการคํานวณคาระดับความเขมของสีโดยจะพิจารณาจุดภาพ เกาที่อยูรอบ ๆ 4 จุดภาพเพื่อใหไดคาความเขมของระดับสี ณ จุดภาพใหมท ี่พิจารณา ดังรูปที่ 7-13
3. การประสานเชิงลูกบาศก (Cubic Convolution) ที่คลายกับวิธี Bilinear Interpolation แตจะพิจารณา จุดภาพเกาที่อยูรอบ ๆ 16 จุดภาพเพื่อใหไดคาความเขมของระดับสี ณ จุดภาพใหมที่พิจารณา ดังรูปที่ 7-14
ผศ.ดร.ชาติิชาย ไวยสุุระสุิงห์์
209