Page 11 - Digitaal Boekje Nr2 2020

BONJOUR TOUT LE MONDE , À AWANS !
Eindelijk, eens opnieuw een reünie. ‘t Is een eeuwigheid geleden! Nu hebben we toch elkaar heel lang moeten missen, al heb ik nog een aantal mensen gezien op de toen laatste meedraaiende show in Genk van februari, tot plots die zotte vleermuizen toesloegen, al heb ik mijn twijfels, ik heb 't nooit vertrouwd, met al die Chinezen !!
Zowat, onze zondag op de renbaan in Awans die kon niet meer stuk. Deze keer was het een speciale editie, vooral omdat we ten strengste werden aangeraden om alle corona regels op te volgen en braaf gehoorzaamden naar de richtlijnen die ons werden opgelegd. We kunnen niet voorzichtig genoeg zijn, nietwaar?
Er was eerst rennen voorzien in de ochtend. Iedere hond mocht 1 vrije ronde in willekeurige volgorde lopen en ook sommige voor hun licentie een goed rond. Dan volgde een aperitief van de club met rondvliegende chips... gevolg van een venijnig briesje. Ah ja ! niet simpel die social distancing pffff... Het middagmaal werd een heuse authentieke raclette, met andere woorden heerlijk gesmolten Zwitserse kaas met bijbehoren en à volonté!! De borden werden zelfs tafel per tafel geserveerd. Het deed mij effe wegdenken aan de goeie ouwe tijd in de refter van de middelbare school, 2 per 2 en op afstand, iedereen zijn neus in dezelfde richting, blijven zitten en hand omhoog om bij te vragen. Het smaakte heerlijk en het was al bij al toch gezellig. Als dessert een lekker ijsje. Van 't mes gesneden Viennetta ijs daar kon niets tegenop !!
In de namiddag was er ook nog de Algemene Statutaire Vergadering met stemronde. Iedereen is toch op post gebleven, al kregen sommige het moeilijk de volle concentratie te behouden of misschien zat het drankduiveltje daar voor iets tussen!? Wie weet hi hi hi! Ook de diploma uitreiking en de agenda punten doorlopen voor de rest van het jaar. ‘t was een goed gevulde planning... wisten wij veel dat
de clubmatch van augustus toen al heel anders ging uitdraaien met die strenge regels. We vonden het al niet erg om dan onze eigen boterhammetjes te moeten meenemen en te blijven kamperen in de tentjes tussen het keuren door en de tombola ging er nu ook helemaal anders uitzien... maar uiteindelijk is 't toch afgelast tegen de tijd dat ik dit verslag begon te schrijven... Zeer jammer!!
Dat alles kon de pret niet drukken in Awans, zelf op het terrein, die eerder omgetoverd was in een outdoor catwalk, iedereen met mondmasker op, iedereen met hoedjes, het had ook heel veel weg van de “British Ascott paardenrennen hoedjes parade”. Door maskers en hoeden gaat iedereen zowat op elkaar lijken hi, hi, hi, alleen de stem kon ons verraden of zelfs de zangtalenten onder ons.... en dat was allemaal de schuld van de ochtend rosé wijn, ze hebben 't geweten!
Kortom, na al die jaren trouwe dienst voelt elke activiteit steeds als een nieuwe ervaring en al heb ik er opnieuw ontelbare foto's van gemaakt, toch merk ik altijd wel iets nieuws ertussen, vooral in deze gekke tijden.
Hopelijk zien we mekaar terug bij de kerstwandeling... Laat u nog maar eens verrassen door de leuke foto’s en blijf lachen, blijf positief, en blijf vooral bezig met jullie Afghanen !! ik meen het, hé !!!
Met veel plezier fotoshoot,
Maribel
11