Page 38 - MAKSİMUM BİZ | NİSAN 2015

röportaj
Anadolu Sigorta projesini gerçekleştirirken içinde bulunduğunuz çalışma koşulları ko- nusunda görüşlerinizi alabilir miyiz?
Ben uzun yıllar İş Bankası ve iştiraklerinin projelerinde çalıştım. İlk projem Şişecam’dı. 1983 yılında daha doktorasını yeni almış
genç bir öğretim üyesi iken Talat Orhon Bey benden Şişecam’ın tarihini yazmamı istemişti. Türkiye’de reel sektörün teknoloji transferi konusunda ne denli sorunlu evrelerden geçti- ğini bu proje sayesinde öğrendim. Ardından İş Bankası’nın Finansal Müze projesi gündeme geldi. Onu Millî Reasürans ve Anadolu Sigor-
ta izledi. Tüm bu çalışmalarımın sonucunda Türkiye’nin finansal alanda çağdaş kimliğini
en iyi yansıtan kuruluşların İş Bankası ve iştirakleri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Bu kurumlarda bana her zaman üst düzeyde çalışma ortamı sağlandı. Tüm bu kurumlarda
iş ahlakının ne denli yüksek olduğunu gördüm. Tüm birimler projelerin gerçekleşmesinde bü- yük çaba sarf etti. Birçok kez yoktan var ettiler. Bu nedenle her bir projede gönül rahatlığıyla çalıştım. Hiç unutmam, Anadolu Sigorta’da projeye başladığım gün İş Kule’de bana ayrılan ofise geldiğimde masamın üzerinde benim için hazırlanmış bir buket çiçek duruyordu. Aynı gün, sigortanın birçok üst düzey yöneticisi ziya- retime geldi. Hatta Yönetim Kurulu Başkanı Burhan Karagöz beni ofisimde ziyaret etmek istedi. Ben kendilerini ziyaret ettim. Bunlar Anadolu Sigorta’nın kurumsallaşma bağlamın- da ne denli yol kat etmiş olduğunun kanıtları.
Ortaya çıkan eser hakkında görüşlerinizi alabilir miyiz? Ayrıca genel olarak bu tür çalışmalar için kurum kültürünün yetersiz- liklerinden söz edebilir misiniz?
Ben İngiliz arşivlerinde çok çalıştım. Bugün 19. yüzyılda Osmanlı’da kurulmuş bir yabancı şir- ketin tüm evrakını Board of Trade’de bulmanız mümkün. Bizde şirketler günü birlik yaşamışlar uzun süre. Geçmişle ilgili birikimleri yok olup gitmiş. O nedenle de kurum kimliği bir türlü oluşamamış. Türkiye’de son zamanlarda bunun ne denli önemli olduğu idrak edilmeye başlandı. Kurumsal kimlik çalışmalarına ağırlık verildi. Kurumların bu konuda en büyük düşmanı mekan olsa gerek. Türkiye’de büyüyen şirketler sürekli mekan değiştiriyorlar ve her taşınma süreci tasfiyelere neden oluyor. Oysa özellikle sigorta arşivleri son derece önemli. Bizim tarih- sel mekan belleğimiz bu sigortaların arşivleri.
36 | maksimumbiz
Kurumlar kendi geçmişlerine
sahip çıkmalı. Yoksa kurumların geçmişini kurgulamak arkeolojik bir çalışmaya dönüşüyor. Kurumların
kimliğini oluşturacak çalışmalar düne yönelik olmalı. Çünkü geçmiş, günümüze ışık tutuyor, yarının inşasına ortam sağlıyor.
Bugün İstanbul’un dününü sigorta haritaları olmaksızın düşünemeyiz. Mesela Jacques Pervitich Sigorta Haritaları. Zamanında bunların en zengin koleksiyonu, pafta pafta Anadolu Sigorta bünyesinde yer alırmış. Ama Galata’daki mekandan ayrılırken bunlar el- den çıkarılmış. Bugün her bir pafta bir servet değerinde. Neyse ki replikalarını Tarih Vakfı bastı. Genel bir eleştiri olarak söylüyorum. Kurumlar kendi geçmişlerine sahip çıkmalı. Yoksa kurumların geçmişini kurgulamak ar- keolojik bir çalışmaya dönüşüyor. Kurumların kimliğini oluşturacak çalışmalar düne yönelik olmalı. Çünkü geçmiş günümüze ışık tutuyor, yarının inşasına ortam sağlıyor.
Anadolu Sigorta çalışmasına geri dönersek, benim kurum tarihi alanında yaptığım tüm çalışmalar akademik bir boyut taşıyor. O nedenle diğer benzer kurum tarihlerinden farklı bir yönü var. Bu kitapları dipnotlayarak üniversiteye tez olarak sunabilirsiniz. Bu ne- denle kalıcı eserler olduğunu söyleyebilirim. Anadolu Sigorta çalışmamız da böyle. Artık Anadolu Sigorta’nın köklü mirası kayıt altına alınmış durumda. Bu bence kurumsallaşma- nın temel gereklerinden biri. Umarım, on yıl sonra, yüzüncü yılında Anadolu Sigorta’yı çok daha görkemli bir biçimde değerlendir- me fırsatı buluruz.