Page 63 - LCWLIFE10-TR

Thomas Gordon’unda dediği gibi aslında “Kabul, için- deki küçücük bir tohumun olabileceği en güzel çiçek ol- masını sağlayan verimli bir toprak gibidir.” Toprak sadece tohumun çiçek olmasına imkan tanır. Küçücük tohumu kabulle toprağa ekip, sevgi ve güvenle beslediğinizde o tohum büyür, gelişir ve kendi olur. Bu yüzden, çocukları yetiştirirken ki kabul alanımızda çok önemli. Neleri ka- bul ediyoruz neleri edemiyoruz. Çocuklar kabulle bü- yüdükleri zaman gelişimleri hızlanır. Daha üretken daha yaratıcı daha özgüveni ve özsaygısı yüksek hale gelirler. Duygusal zekaları yükselir. Ayaklarının üstünde durmayı öğrenir ve o kabulün gücü ile büyüyerek yeşerirler.
Oysaki çoğu anne baba, çocuğu kabullendiğinde onun olduğu gibi kalacağına inanır. Bunun için en iyi yol da daha iyi olabilmeleri için neleri kabul etmediklerini söy- lemektir. Yargılama, eleştirme, öğüt, nasihat, uyarı ve ahlak dersi ile çocuğu olduğu gibi kabul etmediğinizin mesajını verirsiniz. Zamanla bu kabullenmeme diline maruz kalan çocuk, ailesine kendini kapatır. Duygularını ve sorunlarını kendisine saklamanın daha huzurlu oldu- ğunu farkeder.
Kabul, aile olmanın temel taşıdır.
Anneler ve babalar, çocuklarını kabullendiklerini içten bir şekilde kelimelere döktüklerinde yapıcı, olumlu etki- ler yaratabilecek bir araca sahip olacaklar.
Unutmayın ki birini olduğu gibi kabul etmek, gerçek anlamda sevmektir; kabullenildiğini hissetmek ise, se- vildiğini hissetmeye eş değerdir.
As Thomas Gordon mentioned, “Acceptance is like the fertile soil that permits a tiny seed to develop into the love- ly ower it is capable of becoming.” The soil only allows the seed to become a ower. When you accept the tiny seed by planting it, then feed it with your love and con dence, the seed grows, develops and becomes itself. Hence, it is very prominent that you accept your child while you are raising him/her. What do we accept and what we cannot. When children grow up as accepted human beings, their development accelerates. They become more productive, more creative, more self-con dent and they have more self-respect. Their emotional intelligence is improved. They are able to support themselves and they bloom by the strength they are getting from the acceptance.
Most parents, however, believe that the child remains as s/he is when the parents accept him/her. The best way to do this is to tell them what they do not accept to be better. You give the message that you do not accept your child as s/he is when you judge, criticize, advise, warn or give a moral lesson. Over time, since the child is exposed to this language of non-acceptance, the child doesn’t prefer to share. S/he realizes that keeping his emotions and prob- lems to himself/herself would be more peaceful.
Acceptance is the foundation stone of being a family.
Mothers and fathers will have a tool that would create positive and constructive results when they are able to genuinely express their acceptance of their children.
Please do not forget accepting someone as s/he is sig- ni es loving him/her truly; being accepted is equivalent to feeling loved.
Sevgilerle
With love
61