Page 86 - Demo 1-131
P. 86
ล ะ ลิ่ ว ล ม ๏ ลอยละลิ่วพลิ้วสายลมที่พรมพัด ปีกสะบัดฉวัดเฉวียนวนเวียนวุ่น โบกอาลารอฟากฟ้าคราอรุณ เป็นวัฏจักรวนเวียนหมุนหนุนเนื่องไป ๏ คือลานาธรรมชาติของชีวิต ไม่วิจิตรพิสดารเกินขานไข เกิด-ดารง-คงอยู่ แล้วจากไป ไม่มีใครคงกระพันนิรนัดร ๏ อรุณสวัสดิ์ย่อมคู่กับอัสดง เมื่อมีขึ้นต้องมีลงตรงคาสอน รุ่งเรือง-โรยรา ไม่สถาพร ความแน่นอนย่อมคือความไม่แน่นอน ๏ สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนสมมุติ ลมปราณหยุดสะดุดลงตรงคาสอน สูญสลายมลายลงตรงกองฟอน ระลึกย้อนสอนใจจาเร่งทาดี ๚ ๑๐๔ | ๑๐5
