Page 91 - Demo 1-131

แม้แต่เง ก็เอไปไม่ได้ ๏ สินทรัพย์นับไม่ถ้วนล้วนจางหาย เกียรติยศย่อมคลายมลายสิ้น สรรเสริญเยินยอก็พังภินท์ มีติฉินนินทาเป็นกาเล ๏ มีวันมาย่อมมีวันผันแปรจาก สรรพสิ่งย่อมพลัดพรากไม่อาจเห มั่นคงในพระรัตนตรัยไม่รวนเร ใช้ชีวิตไม่เสเพลพเนจร ๏ แม้แต่เงาเรายังเอาไปไม่ได้ สิ้นแสงดับลับไปจาใจถอน อย่าปล่อยวันเวลาอนาทร รอถึงฟอนกองไฟก่อนก็สายเกิน ๚ ๑๑๐ | ๑๑๑