Page 95 - Demo 1-131
P. 95
หยดนํา้ - ชีวิต ๏ ใจมนุษย์สุดสั่นไหวในกิเลส ที่เป็นเหตุเภทภัยรายล้อมทั่ว เหมือนหยดน้ากลอกกลิ้งไหวบนใบบัว อาจพลาดพลงั้ เพราะเผลอตวั มวั เพลดิ เพลนิ ๏ ใช้ชีวิตผิดพลาดประมาททั่ว หลงเมามัวกลั้วเกลือกลาภยศสรรเสริญ กว่าจะรู้สึกตัวก็สายเกิน ต้องเผชิญวิกฤตกรรมที่ทามา ๏ เวลาของชีวิตช่างนิดน้อย กระจ้อยร่อยค่อยเหือดหายในเวหา สติขาดพลาดพลั้งหล่นบนพสุธา อุปมาเตือนใจไว้ให้ระวัง ๏ เร่งสร้างกรรมทาดีดีกับชีวิต รู้ถูกผิดคิดตระเตรียมเปี่ยมความหวัง วันคืนเดือนเคลื่อนคล้อยไปไม่จีรัง พรุ่งนี้ยังอยู่ยั้งไหมใครรู้เอย ๚ ๑๑๘ | ๑๑9
