Page 113 - Demo 1-131

แม้แต่เง ก็เอไปไม่ได้
๏ สินทรัพย์นับไม่ถ้วนล้วนจางหาย เกียรติยศย่อมคลายมลายสิ้น สรรเสริญเยินยอก็พังภินท์ มีติฉินนินทาเป็นกาเล
๏ มีวันมาย่อมมีวันผันแปรจาก สรรพสิ่งย่อมพลัดพรากไม่อาจเห มั่นคงในพระรัตนตรัยไม่รวนเร ใช้ชีวิตไม่เสเพลพเนจร
๏ แม้แต่เงาเรายังเอาไปไม่ได้ สิ้นแสงดับลับไปจาใจถอน อย่าปล่อยวันเวลาอนาทร รอถึงฟอนกองไฟก่อนก็สายเกิน ๚
๑๑๐ | ๑๑๑