Page 125 - Demo 1-131
P. 125
ต้นไม้ - สยลม
๏ โบกโยกส่ายสายลมที่พรมพัด ยืนหยัดสลัดใบไม่ไหวหวั่น ผ่านลมฝนปนร้อนแล้งแสงตะวัน ยังยืนยงคงมั่นไม่หวั่นเกรง
๏ แปรวิกฤตเป็นวิจิตรวิลิศมาหรา เปลี่ยนศัตรูเป็นศัสตรามาพิศเพ่ง เสริมกายใจให้แข็งแกร่งแห่งตนเอง ท้าบทเพลงแห่งสายลมฤดูกาล
๏ เวลาเปลี่ยนแต่ใจไม่เคยเปลี่ยน ทุกโจทย์คือบทเรียนที่เพียรสาน อุปสรรคที่พบคือประสบการณ์ หลอมหัวใจให้แกร่งกร้านก้าวผ่านเลย ๚
๑๒๒ | ๑๒3
