Page 71 - Demo 1-131
P. 71
ทุกอย่ง ล้วนชั่วครว
๏ อย่ายึดมั่นถือมั่นกันเลยหนา ประเดี๋ยวมาประเดี๋ยวไปไม่เสถียร สุข-ทุกข์-เหงา-โศกเศร้า เฝ้าวนเวียน แปรผันเปลี่ยนขนึ้ลงไม่ตรงใจ
๏ รู้จักวางเสียบ้างก็ว่างแล้ว ใจเพริศแพร้วแวววาวราวแก้วใส ทุกอย่างล้วนชั่วคราวมาแล้วไป อย่าหวั่นไหวให้มั่นคงตรงนิพพาน ๚
๖๘ | ๖9
