Page 85 - Demo 1-131
P. 85
๏ สุขสุดท้ายใช่อยู่ที่มีทรัพย์สิน แค่พออยู่พอกินงามตามประสงค์ มีการงานมีหน้าที่อันมั่นคง มีรายได้พอดารงไม่วุ่นวาย
๏ มีบ้านช่องคล่องสุขไร้ทุกข์ถม มีครอบครัวที่เกลียวกลมสมดังหมาย มีร่มพฤกษ์พรรณไม้ไว้ผ่อนคลาย สุขภาพร่างกายไร้โรคา
๏ ถือธรรมะละนิมิตให้จิตนิ่ง เข้าใจในทุกสรรพสิ่งยิ่งคุณค่า อนิจจัง-ทุกขัง-อนัตตา เมื่อมีมาย่อมมีไปอย่าได้กลัว
๏ ทรัพย์สมบัติมากมายใช่ไปด้วย เงินรถบ้านงามสดสวยรวยท่วมหัว ถึงยามจากก็พรากไกลไปแต่ตัว เหลือสองสิ่ง “ดี-ชั่ว” ติดตัวไป ๚
๘๒ | ๘3
