Page 23 - Kleiburgher 2-17

Bunkers en puntmutsen
Wat is er nu mooier dan een keertje gol- fen in het buitenland? Andere banen, meer kans op mooi weer, nieuwe uit- dagingen... Van dat laatste kan ik mee- praten, sinds ik met Pasen met twee vriendinnen naar Spanje ben geweest. Vliegen op Alicante, huurauto en clubs op het vliegveld ophalen en met een uurtje sta je op de tee. De eerste baan was geweldig. Saurines de la Torre, ont- worpen door Jack Nicklaus in de stijl van de golfbaan van Las Vegas. Als groene snelwegen in een prachtige woestijn. En één groot voordeel: weinig waterpartij- en. Dat werd de tweede dag weer ruim- schoots goed gemaakt, toen we op ons eigen resort Miramar konden spelen. Deze baan heeft zijn eigen Amen Corner, drie holes rond en over een meer.
Maar het venijn zat in de staart. We had- den Hacienda Riquelme voor het laatst bewaard. Bekend om z’n bunkers, en dat hebben we geweten! De fairways worden links en rechts omzoomd door één onafgebroken bunker, die met zijn rafelranden haast tentakels lijkt te heb- ben die voortdurend op zoek zijn naar je bal. En natuurlijk liggen er ook bunkers voor de green, sommige tot wel drie meter diep. Het was niet de kwestie óf, maar in welke bunker je terecht kwam. Toch maar weer eens een lesje boeken bij Derrick...
Omdat het Pasen was, hebben we nog een schitterende optocht in Cartage- na meegepikt. De mensen lopen dan in kostuums met puntmutsen die ook het gezicht bedekken. Het heeft niets met de ku klux klan te maken, maar die asso- ciatie gaat toch even door je heen als ze recht op je afkomen. Gelukkig doen ze die mutsen ook weer af om een sigaret op te steken of op hun telefoon te kijken. Zijn het weer gewone mensen. Ook bui- ten Pasen is Cartagena de moeite waard, dus ook voor cultuursnuivers kan ik deze trip van harte aanbevelen.
Lilian Bender De Kleijburgher, juni 2017 • 21