Page 13 - SportKontakt 6-2021

pagina 7
Bakkie doen bij – Trudy Binnendijk-Schilperoort
Trudy is op 19 januari 1966 in Delft geboren, getrouwd met Sjaak, samen hebben zij twee zonen en een dochter. Dochter Fenne en vriend Rob, zoons Tom en vriendin Monica en Jack en vriendin Mandy. Ze hebben drie klein- kinderen en twee zijn er op komst.
Welke opleiding heb je gevolgd?
Na de lagere school heb ik op de huis- houdschool gezeten genaamd LHNO in Den Hoorn. Later heb ik nog een pedi- cureopleiding gedaan.
Waar heb je zo al gewerkt?
Bij Priva heb ik in de kantine gestaan, later op kantoor bij A. van Geest. Ver- volgens ben ik voor mezelf begonnen als pedicure wat ik nog steeds met ple- zier doe.
Hoe ben je met LYRA in aanraking gekomen?
Mijn vader Hans en moeder Truus deden in die tijd veel voor LYRA en ik ging vaak mee. Vader Hans was bestuurslid, leider van het 1e elftal, scheidsrechter en als er wat geklust moest worden pakte hij deze met beide handen aan. Ik weet nog dat hij voor de tribune al het metselwerk heeft gedaan. Moeder Truus stond achter de bar en deed de was voor het 1e elftal. Toen ik 10 jaar was deed ik al samen met Henk van der Akker de afwas. Daarna heb ik jarenlang op donderdagavond achter de bar gestaan. Dat waren met de selecties van de zaterdag en zondag beregezelli- ge tijden.
Vervolgens ging je zelf het veld op.
Ik ben toen op damesvoetbal gegaan, we waren best vooruitstrevend want we speelden in de hoogste afdeling.
We hadden onder leiding van trainer Wim Louter een heel goed elftal. Anne- ke Beekenkamp kon harder schieten dan menig mannelijke voetballer, Corine Paauwe was de beste speelster en Trij- nie, met het postuur van Piet Schrijvers, stond op het doel. Zelf heb ik jarenlang in de verdediging gespeeld daar kwam ik het beste tot mijn recht. Na het veld- voetbal zijn we nog jarenlang actief geweest met zaalvoetbal, dat waren ook gezellige tijden.
Je bent ook nog trainster geweest.
Dat klopt. Op woensdagmiddag train- den Colinda Luijendijk, Ina Schouwsra, Leen Paauwe en ikzelf de jongste voet- ballers. Het was leuk om te doen vooral het plezier van die kinderen van lekker samen sporten is me bijgebleven.
Wat is de commissie lief en leed?
Ik heb een aantal jaren in de commis- sie gezeten. Het doel van lief en leed is dat er bij o.a. een geboorte, trouwerij of overlijden in de vereniging een attentie of een kaartje wordt gestuurd voor een stukje ondersteuning.
De activiteitencommissie was weer een ander onderdeel waarin jij een rol speelde.
Dat was ook leuk om te doen, met Colinda Luijendijk, Ellen Landheer en Wim Louter organiseerde we Kerst- klaverjassen, sinterklaasfeest voor de jeugd en de jaarlijkse familiedag waren evenementen die enorm gewaardeerd werden. Je kreeg daar zoveel energie van vooral die gezichtsuitdrukkingen van de kinderen zijn onbetaalbaar.
Wat doe je nu nog bij LYRA?
Ik deel iedere week de velden en kleed- kamers in, dat is vaak een behoorlij- ke puzzel, vooral als er 33 wedstrijden gespeeld moeten worden. We hebben 8 velden en 24 kleedkamers en alles gebeurd tussen 8.30 uur ‘s ochtends tot rond 17.00 uur ‘s middags. Dan zijn er 66 teams bezig geweest, dat zijn rond de 700 voetballers die hun geliefde spelletje hebben gespeeld.
Doe je nog meer voor de club?
Bij thuiswedstrijden van het 1e elf- tal ben ik samen met Wanda Koorneef gastvrouw in de bestuurskamer, we zor- gen voor de wedstrijd voor het ontvan- gen van de tegenstander en de scheids- rechter met een kop koffie. Na de wed- strijd serveren wij een hapje en een drankje en wordt er nog even nagepraat over de wedstrijd en alle daagse dingen.
Kortom je bent een echte LYRA vrouw.
LYRA zit in m’n hart, het is er met de paplepel door mijn ouders ingego- ten en gaat er nooit meer uit. Alle drie
onze kinderen zijn ook met de club ver- groeid, alleen mijn man Sjaak is een bui- tenbeentje, hij komt wel bij het 1e elf- tal kijken, waar onze zoon Jack speelt, maar echt een voetbaldier is hij niet. Dat houdt de boel in evenwicht anders gaat het thuis alleen maar over voetbal.