Page 115 - 45_LiryDram_2024

Wolę brzydotę
Jest bliżej krwiobiegu
Słów
Czyści, fragment, Stanisław Grochowiak
I jeden z nas — to jestem ja, którym pokochał. Świat mi rozkwitł jak wielki obłok, ogień w snach
Bohaterami tegorocznej Warszawskiej Jesieni Poezji byli: Krzysztof Kamil Ba- czyński (poeta, 22 stycznia 1921 – 4 sierpnia
1944), przedstawiciel pokolenia Kolumbów (80. rocznica śmierci) i Stanisław Grochowiak (poeta i dramatopisarz, 24 stycznia 1934 – 2 września 1976) z pokolenia Współczesno- ści (90. rocznica urodzin).
W przypadku Stanisława Grochowiaka okre- śleniem porządkującym i charakteryzującym jego twórczość, ale i ją upraszczającym jest „turpizm” (łac. „turpis” – „brzydki”, „ohydny”), czyli artystyczna skłonność do przywoływania i używania elementów świata uważanych za „nieestetyczne”, a nawet „odrażające”.
Styl Baczyńskiego stale ulegał przemianom i nigdy nie zastygł w jednym kształcie. Wizyj- ność, oniryzm, symbolika, intelektualizm – to tylko niektóre cechy poezji Baczyńskiego. We wczesnej twórczości Baczyńskiego wyraźnie zarysowują się wpływy przedwojennego ka- tastrofizmu. W wierszach z okresu od 1939 do lata 1941 r. często pojawia się perspektywa kosmiczna – niebo, gwiazdy, planety, ale tak- że symbolika sakralna, baśniowość, mitotwór- stwo czy fantastyka, symbolika ognia i wody (reprezentatywna dla tzw. poetów apokalipsy spełnionej) oraz tęsknota za rajem utracone- go dzieciństwa. Po roku 1941 jego poezja od- daliła się już od tradycji dwudziestolecia i nie
i tak jak drzewo jestem — prosty
Spojrzenie, fragment Krzysztof Kamil Baczyński
październik–grudzień 2024 LiryDram 113