Page 109 - 46_LiryDram_2025

spokojnie i łagodnie
to znów niecierpliwie w złości
pogodzie
lub z miną pochmurną
To tu pojawia się najbardziej bezpośrednia sinusoida w języku: od spokoju do niecier- pliwości, od łagodności do złości, od pogo- dy do pochmurności. Każde słowo to punkt na wykresie emocjonalnym. Każdy przymiot- nik to inny ton uczucia. Zbadajmy to dokład- niej, dzieląc wiersz na warstwy słowne:
Część II – Rzeczowniki: stacje emocjonalnej drogi
Rzeczowniki w wierszu wyznaczają emocjo- nalne punkty krańcowe jak szczyty i doliny sinusoidy. Oto najważniejsze z nich:
• ciebie / mnie / siebie – to podmioty
relacji. Ich wzajemne poznawanie się,
zmienność, napięcie.
• złość / pogoda / nastroje / możliwości /
czas – pokazują stan emocjonalny.
• układy scalone / wyobraźnia / dysk
twardy / pamięć / energia / informacja – to metaforyczne obrazy wewnętrznych struktur psychiki.
Te słowa układają się w sinusoidalny sche-
mat: ja – ty – napięcie – pogodzenie – wy- miana – tajemnica – zbliżenie. W tym wier- szu rzeczowniki nie są tylko nazwami. One rysują krajobraz emocjonalny, w którym trwa poznawanie.
Część III – Czasowniki: ruch fali
Najważniejszymi nośnikami sinusoidy są cza- sowniki – one mówią, co się dzieje, w jakim kierunku płynie fala emocji:
• chcę, nauczyć, opowiadam, dzielę, tłuma- czę, dyskutuję – to czasowniki inicjacji: momenty, kiedy uczucie się rodzi, poja- wia się intencja zbliżenia.
• reaguję, słucham, dotykam – to interakcja, kontakt, moment spotkania.
• nie wiem, nie dowiem się, nie wiesz – to kryzys – dolna część sinusoidy, gdy pojawia się niepewność, chaos, niezrozumienie.
• wiemy więcej – to powrót ku górze – faza odrodzenia.
Sinusoida jest więc dynamiczna – jak ta-
niec, jak ruch emocji w relacji.
Część IV – Przymiotniki: modulacja tonu
Przymiotniki modulują emocje – nadają im intensywność, barwę:
• spokojnie, łagodnie – łagodny wznos
• niecierpliwie, pochmurną – zjazd
emocjonalny
• swobodny, więcej – ekspansja, otwarcie
To jak filtry barwne w muzyce: raz grają piano, raz forte. To one odpowiadają za emo- cjonalną głośność wiersza.
Część V – Język ciała jako falujący komunikat
Emocje nie istnieją w pustce – one uciele- śniają się. W wierszu język ciała jest dys- kretny, ale znaczący. Pojawia się w takich frazach jak:
• „z miną pochmurną” – twarz jako ekran emocji
• „dotykam układów scalonych” – dotyk jako zbliżenie psychiczne
• „przepływ energii i informacji” – ciało jako kanał przekazu
styczeń–marzec 2025 LiryDram 107