Page 62 - 19_LiryDram_2018

JULIA FIEDORCZUK (ur. 1975) – poetka, tłumaczka. Debiutowała w roku 2000 tomem poetyckim
Listopad nad Narwią, za który otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek.
Autorka kilku zbiorów wierszy: Bio (2004), Planeta rzeczy zagubionych (2006) i Tlen (2009) i tuż-tuż (2012), a także zbioru opowiadań Poranek Marii (2010) oraz powieści Biała Ofelia (2012). Laureatka austriackiej nagrody Huberta Burdy (2005). Adiunkt w Instytucie Anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Członkini ASLE (Association for the Study of Literature and the Environment). Jej utwory zostały przełożone na 17 języków, w tym walijski, japoński i islandzki. Mieszka w Warszawie.
60 LiryDram
kwiecień–czerwiec 2018
Julia Fiedorczuk Psalm II
niektórych wierszy nie można już napisać. niektórych nie dało się napisać wcześniej. nocą rozpacz z powodu dzieci, utopionych dzieci, powieszonych dzieci, spalonych dzieci, zgładzonych dzieci, maskotek dzieci w rozbitym samolocie, bo macierzyństwo jest dożywociem, a rozpacz szuka atrakcji
i pokupnych kształtów, żeby się w nie wystroić, żeby się zasłonić, żeby się ochronić;
więc lepiej milcz, mówię, więc mówię: żadna
z waszych kości nie będzie połamana, powiedzmy, „nie zabraknie wam żadnego dobra”, powiedzmy, „będzie zasadzone drzewo u strumieni wód” –
M.M.
Fot. Kuba Ociepa