Page 165 - 28_LiryDram_2020

z sąsiedztwa kościoła w obecne miejsce. Z inskrypcji wykutej na przedniej ścianie podstawy cokołu dowiadujemy się, że w 1903 roku potomkowie Czarnieckiego – Stefan Potocki, Jadwiga Branicka, Pela- gia Potocka i Ksawery Korczak-Branicki – ufundowali prace renowacyjne pomni- ka. Kolejne prace renowacyjne i konser- watorskie prowadzono po wojnie w roku 1946, 1977 i ostatnio w 1983.
ZAKRES PRAC
KONSERWATORSKICH:
r oczyszczenie z brudu i dokładne zabezpieczenie prawego przedramienia i buławy przed dostępem preparatów czyszczących i dezynfekujących
r wstępne mechaniczne (szczotki, noże) usunięcie mchów i porostów
Tykocin, włączony następnie do posagu cór- ki hetmana, przeszedł w ręce Branickich. Ufundowanie pomnika wiąże się z przebudo- wą tykocińskiego rynku prowadzoną w latach 1740–1770 przez Jana Klemensa Branickie- go, prawnuka Stefana Czarnieckiego. Twór- cą pomnika jest Pierre de Coudray, francuski rzeźbiarz pracujący na dworze saskim i war- szawskim. W 1763 roku pomnik został usta- wiony na osi rynku w kierunku kościoła, nie- co bliżej niż obecnie. Branickiemu chodziło o upamiętnienie czynów przodka i podkre- ślenie związku hetmana z rodem Branickich, bowiem w tym czasie pretendował on do ko- rony polskiej wraz ze Stanisławem Ponia- towskim. W XIX wieku pomnik przeniesiono
lipiec-wrzesień 2020
LiryDram 163