Page 126 - 30_LiryDram_2021

Call Girls, 1996, wosk, płótno, plastik, metal, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
Krzysztof Zarębski
Pedały, 1995, wosk, mosiądz, plastik, Zachęta –Narodowa Galeria Sztuki
,
Tadeusz Kantor, Trąba Sądu Ostatecznego, mobil muzyczny ze spektaklu Gdzie są niegdysiejsze śniegi, 1979, tuba, metal lakierowany, tkanina, gąbka, drewno, Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA, Kraków
Sztuka przestrzeni jest dzisiaj „teatrem”. Nie jest statyczna.
Jest spektaklem multimedialnym
z dźwiękiem, światłem, projekcjami. W moich pracach działanie łączy się z dźwiękiem, instalacją, obiektami, przedmiotami i obecnością [moją, modelki, żywego organizmu, takiego jak pijawka lekarska lub roślina].
W mojej przestrzeni buduję, badam, odczuwam. Buduję efemeryczną rzeźbę z przedmiotów codziennego użytku [but, łyżka, szklanka, grzałka do wody, suszarka do włosów, poduszka, instrument muzyczny],
z przedmiotów znalezionych [płyta gramofonowa, taśma magnetyczna, głośnik, części starych instrumentów muzycznych, odbiorników radiowych, sprzętu odtwarzającego dźwięk], z substancji [pigment, mąka, cukier, wosk, ziemia, woda, mleko, piana, krew, włosy].
Krzysztof Zarębski, 25 lipca 2020
124 LiryDram styczeń–marzec 2021