Page 100 - Vroege Herinneringen

Ton le Fèvre
We hebben elkaar ontmoet toen ik cameraman was bij Spectrum Film.
Twee jaar later zijn we samen een eigen bedrijf begonnen: Atlas Film.
Zeven jaar hebben wij lief en leed gedeeld.
Toen ik de overlijdenskaart las kwamen de jaren die we hadden weer naar vo- ren.
Niets was je te veel om mij bij te staan.
Nettie Timmer, moeder van Malu’s vriendin
Jan, ik heb veel van je gehouden.
Je humor, zachtheid, hoe je het leven leefde.
Je had veel vrouwen om je heen, die allemaal gek op je waren en je hielp ze waar je maar kon.
Ook mij heb je geholpen. Het leven kan moeilijk zijn, maar soms zijn er ka- dootjes.
Zo’n kadootje was jij Jan.
Joris van Vuure
Opa, een paar maanden geleden.
Een jongen bonkt op het dak van zijn auto en roept: “Ouwe lul”.
Even later ligt hij op het asfalt en de ‘ouwe lul’ zit weer in zijn jeep.
Mijn opa is nooit oud geworden.
Gelukkig heb ik hem de laatste tijd veel gezien.
Ik kwam ontbijten, nam brood mee en hij zette koffie.
Dan vertelde hij veel over vroeger.
Over alles en iedereen kon hij grappen maken, maar niet over Ruth, voor haar had hij ontzag.
Hij was altijd positief zonder zich teveel met mij te bemoeien.
Als ik voetbalde, kwam hij altijd kijken.
Op mijn zesde kreeg ik bier in een borrelglaasje.
Hij gaf mij het gevoel dat ik erbij hoorde.
Mijn wereld, mijn stad, mijn opa.
Het allerbelangrijkste wat ik van hem heb geleerd is van onschatbare waarde: Denk positief, durf te leven, heb geen angst en zorg goed voor je omgeving. 84 jaar jong gestorven: heldhaftig, vastberaden, barmhartig.
98