Page 15 - Vroege Herinneringen

Vakantiekolonie
Dat werd Egmond a/d Hoef. De eerste paar weken waren moeilijk voor mij. Ik miste mijn vader, moeder, broertje en zusje erg. De kinderen waar ik mee in de kolonie was, allemaal jongetjes, waren van die typisch magere, bleekneuzige armoelijdertjes, meest kinderen van steuntrekkers, die zo'n opknapper in de ko- lonie hard nodig hadden.3
Het verblijf daar was vrij streng. Eten mocht je zoveel je lustte twee keer per dag een broodmaaltijd. Dan stonden er grote emaille schalen op de eettafels met brood dat bestond uit een dubbele witte en bruine boterham met boter, geen be- leg. Er waren altijd wel jongens die een wedstrijdje deden wie de meeste boterhammen op kon. Zestien boterhammen was geen uitzondering. Je zag dan ook de knapen met sprongen vooruitgaan, met gezonde bruine koppen. Tegen het einde van de zes weken werd iedereen gewogen en dan bleek dat de mees- ten zo tussen 10 en 12 pond waren aangekomen. Diegenen die niet voldoende waren aangekomen, moesten nog 6 weken extra blijven. Ik was anderhalf pond aangekomen, dus moest ik nog zes weken. Ik hoorde nu bij de oude hap en dat had wel wat voordelen. Zo hadden de leidsters, die wij zuster noemden, opge- merkt dat ik de postkaarten die ik verstuurde nogal versierde. Dit had de dames op het idee gebracht om voor hun feestavond, de directrice vierde haar jubi- leum, een groot gedicht dat zij gemaakt hadden, in rondschrift op perkament door mij te laten schrijven. Ik mocht met een van de zusters naar het dorp om materiaal in te kopen en ging aan de slag. Het gedicht kwam op tijd klaar en ie- dereen was tevreden met het resultaat.
Een andere school
Inmiddels waren er bij mij thuis de nodige
dingen veranderd. Toen ik weg ging woon-
den wij achter het café dat mijn ouders
exploiteerden in de Albert Cuyp 138. Tij-
dens mijn afwezigheid was de zaak failliet gegaan en waren mijn ouders verhuisd naar de Miquelstraat4 een klein benedenhuisje.
3 Op verzoek van de kolonie werd ƒ 4,35 verstrekt voor een paar schoenen omdat Jan niets meer aan zijn voeten had.
4 De Miquelstraat liep parallel aan de spoorbaan van en naar het Station Amsterdam Wes- terpoort. De spoorbaan werd na 1939 opgebroken en op die plaats is de Wibautstraat aangelegd.
13