Page 83 - Vroege Herinneringen

dat hij op de in vroeger tijden beroemde acteur Clark Gable leek. “Als ik terug- kom om te filmen, moet je wel een snor hebben”, en inderdaad liet de beste man voor die gelegenheid zijn snor groeien.
Mijn vader zou mijn vader niet zijn geweest als hij niet zo nu en dan een specta- culair ongeluk kreeg. Op een ochtend belde mijn moeder mij, ik woonde inmiddels op de Van Tuyll van Serooskerkenweg, dat ik snel moest komen om- dat mijn vader van het dak was gevallen. Ik dacht al dat hij te pletter was gevallen, de punt van het dak ligt 27 meter boven straatniveau, maar het viel weer eens mee. De avond tevoren was hij erg laat thuisgekomen, terwijl mijn moeder vanwege de door de storm gedraaide televisieantenne op de schoor- steen naar ‘sneeuw’ op de televisie had gekeken. Schuldbewust klom mijn vader de volgende ochtend het dak op om de antenne weer in de juiste positie te plaatsen. Toen hij viel had hij het geluk richting het platte dak op de bovenste verdieping te vallen, slechts zeven meter beneden de schoorsteen. Hij kwam te- recht op het openstaande raampje waardoor hij op het plat was gekomen en kwam ervan af met enkele gebroken ribben. De röntgenoloog kon niet precies zeggen hoeveel het er waren, want op de röntgenfoto vertoonden alle ribben breuken en waren de nieuwe niet van de oude te onderscheiden. Eerder had hij een zeer ernstig motorongeluk gehad en ook was hij ’s nachts een keer met zijn auto met hoge snelheid tegen een boom gereden. De auto had zich als het ware om de boom gevouwen. Hij had het ongeluk overleefd, doordat hij zonder gordel reed en uit de auto was geslingerd.
Mijn vader besteedde in de periode op de Stadionweg ook aandacht aan zijn grote hobby: paarden. Zijn oude vrienden Willem Rotschäfer en Jan Bakker hadden een garage in Osdorp, waarnaast een stal leegstond. Daar plaatste mijn vader een paard, terwijl hij op de zolder van de Stadionweg een oud rijtuigje fraai opknapte. Zo nu en dan maakten we met dit rijtuigje een ritje. Tussen de bedrijven door ‘regelde’ hij via een kennis voor mij een huis aan de Emmastraat. Daar gingen Erica, de kinderen – Joris was in
1971 geboren en we hadden daarna Aurora uit Colombia geadopteerd - en ik het beneden gedeelte bewonen en Janny met Marije, de dochter van Harre die in 1976 was geboren, de bovenetages (zie de foto hiernaast)
81