Page 89 - Vroege Herinneringen

In 1982 deed mijn vader de familie weer eens opschrikken. Ik was op dat mo- ment samen met Marilou in Indonesië, waar we een film opnamen over de ontbossing van het regenwoud, ‘Het Gewicht van Hout’. ’s Nachts ging de tele- foon en hoorden we hoe mijn vader tijdens
ijspret een hartaanval had gehad en met
spoed naar het ziekenhuis was gebracht. Marilou en ik konden meteen niet meer slapen. De volgende dag raadpleegden we een bejaarde dukun (traditio- nele heelmeester, waarzegger), die ons in ouderwets, maar goed Nederlands verzekerde dat mijn vader nog lang zou leven. Hierna moest mijn vader regel- matig naar de cardioloog voor controle. In 2002 hoorde Janny, die met hem meeging, de cardioloog tegen haar vader zeggen: “Uw werkelijke leeftijd is 82, maar uw biologische leeftijd is 62.”
Het landje werd gaandeweg een trefpunt voor de families Van Vuure en Lie- Kwie-Sjoe. Mijn vader ging dagelijks de paarden en de kippen voeren, zijn gezin bracht er vaak de weekenden door en ook Janny, Marilou, Joris, Aurora, Milou en Aino (de kinderen van Marilou) kwamen er graag. Daarnaast woonden de kinderen (en hun kinderen) van mijn vaders broer Jaap niet ver van het landje, zodat ook zij af en toe langsfietsten. Poney Joey was vooral voor de jonge kin- deren een attractie, ze mochten rondjes rijden op zijn rug. Het landje was tevens een kerkhof voor onze huisdieren: Janny begroef er haar poezen, Marilou en ik, in gezelschap van Milou, onze geliefde Briard Bouchka.
Marilou met Bouchka
87